بسم الله الرحمن الرحیم

عن الرضا علیه السلام: ان لکل صلوه ثلاثه اوقات

اول و اوسط و اخر، فاول الوقت رضوان الله و اوسط عفو الله و اخره غفران الله.  و اول الوقت افضله و لیس لاحد ان یتخذ آخر الوقت وقتا، و انما جعل آخر الوقت للمریض و المعتل و للمسافر

بحار، ج82، ص350

از امام رضا ع نقل شده که فرمود:

برای نماز سه وقت است: اول، وسط و آخر. خواندن نماز در اول وقت خوشنودی خدا، و در وسط آن عفو پروردگار و در آخر وقت غفران و آمرزش الهی است. و بهترین اوقات اول وقت است و کسی حق ندارد آخر وقت را برای نماز انتخاب کند!

اینکه اجازه داده شده نماز آخر وقت خوانده شود، برای کسی است که مرضی یا علتی داشته باشد یا اینکه مسافر باشد.

ملاحظه می فرمایید در این روایت آخر وقت را غفران معرفی می کند.

گویی که انسانی که نمازش را آخر وقت می خواند مرتکب خطایی شده که این نماز موجب آمرزش آن خطاست!

ولی درباره نماز در اول وقت می فرماید: رضوان و خوشنودی پروردگار است.

و نیز در حدیث دیگر است:

قال علی ع: من سمع النداء فلم یجبه من غیر عله فلا صلوه له

وسائل الشیعه، ج5، ص375

امیر المومنین ع می فرمایند:

کسی که صدای اذان را بشنود و بی هیچ عذری آماده نشود نمازی برای او نیست؟!