بسم الله

شاید تا حالا به پستتون ادمای نون به نرخ روز خور افتاده باشن!

آدمایی که از هر کسی واسه ترقیشون استفاده می کنن و همین که می بینن اون آدم دیگه به دردشون نمی خوره سریع چشم به روی همه گذشته می بندن و سریع اون فرد یا به عبارت من اون پله رو رد می کنن و سراغ فرد بعدی و پله بعدی می رن.

آدمایی که از خودشون هیچی ندارن و هر چی دارن با واسه و پا درمیونی این و اون دارن!!!!

این دنیا شاید به نسبت آدمای موفقی باشن و شاید، اونم شاید به همه چیز برسن. به نظرتون اون دنیا که تک تک جلو همه اون آدما و پله های ترقی باید وایسن و جواب پس بدن می خوان چیکار کنن؟؟؟

یک پاسخ به “نون به نرخ روز خور”