نوشته های با برچسب ‘امام علی (ع)’

بسم الله الرحمن الرحیم

يكي از شاگردان شيخ انصاري رحمه الله عليه مي گويد: چون از مقدمات علوم و سطوح فارغ گشتم، براي تكميل تحصيلاتم به نجف اشرف رفتم و به مجلس درس شيخ حاضر شدم اما از مطالب و درس شيخ هيچ نمي فهميدم خيلي به اين حالت متاثر شدم تا جايي كه به حضرت اميرالمومنين علي ع متوسل شدم.
شبي در عالم خواب خدمت آن حضرت رسيدم و حضرت علي ع بسم الله الرحمن الرحيم را در گوش من قرائت نمودند.
چون صبح شد در مجلس درس شيخ حاضر شدم، درس را فهميدم، كم كم جلو رفتم پس از چند روز به جايي رسيدم كه در مجلس درس حاضر مي شدم و صحبت مي كردم. روزي از زير منبر درس با شيخ بسيار صحبت نمودم و اشكال گرفتم.
آن روز پس از ختم درس خدمت شيخ انصاري رسيدم، شيخ آهسته در گوش من فرمود: آن كس كه بسم الله را در گوش تو خواند تا والضالين را در گوش من خواند.
اين بگفت و برفت. من از اين قضيه بسيار تعجب كردم، فهميدم كه شيخ داراي كرامت است، زيرا تا آن وقت به كسي اين مطلب را نگفته بودم.
زندگي علماء-ص116

بسم الله الرحمن الرحیم

در كتاب لئالي الاخبار نقل شده است كه روزي حضرت اميرالمومنين علي ع بالاي منبر فرمودند:
هر كس هنگام غذا خوردن بسم الله الرحمن الرحيم را ترك نكند من ضامن مي شوم كه آن غذا به او ضرري نرساند.
ابن كوا كه فردي منافق و دو رو بود، خواست سخن امام را لوث و بي رنگ جلوه دهد به اين خاطر گفت:
من ديشب چون خواستم غذا بخورم، بسم الله گفتم ولي آن غذا حال مرا دگرگون ساخت.
حضرت علي ع در پاسخ او فرمودند: شايد شب گذشته از يك نوع غذا بيشتر خورده اي و اگر بخواهي كه غذاها به تو ضرر نرسانند، بايد براي خوردن هر كدام بسم الله الرحمن الرحيم بگويي.

به نام ايزد پيدا و پنهان ** روان بخش تن افروزنده جان
خداوندي كه عالم آفريده ** جهان در جان ادم افريده
خداونديش بر هر چيز پيدا ** بر او عقل جهان بين است شيدا