نوشته های با برچسب ‘اولین نماز’

اولين نماز
ساعاتي از روز را در کوه مي گذراند.
کوه‌ منظره‌ بسيار زيبايي‌ داشت.
احساس مي کرد در بالاي‌ کوه‌، ‌ به‌ آسمان‌ و شايد هم به معبود نزديک‌ تر است‌.
معمولاً صبح‌ که‌ هوا خنک‌ بود يا بعد از ظهر به قله صعود مي کرد.
‌از پاي‌ کوه‌ تا قله‌ و‌‌ غار، يک‌ ساعت‌ طول‌ مي‌کشيد.
پيامبر‌ هميشه حتي پيش از رسالت هم در غار حرا به عبادت مي پرداخت و در پايان ماه از کوه فرود مي آمد و يکسره به مسجدالحرام مي رفت، به طواف عشق مي پرداخت، سپس رهسپار خانه مي شد.
در يکي از نخستين روزهاي‏ بعثت، وقتي به قله کوه رسيد، از فرط خستگي در غار حرا به خواب رفت، که صدايي، خواب را از چشمانش ربود.
صداي بال جبرئيل بود. 
جبرئيل بر زمين نشست و سلام کرد. 
پيغامش از جانب پروردگار، دستور خواندن نماز بود.
گفت: اولين‌ حکم‌ دين‌ اين‌ است‌ که‌ وضو بگيري‌ و نماز بخواني‌. 
جبرئيل با پاي خود به کوه زد،
از آب چشمه اي که جوشيد، وضو گرفت، 
پيامبر هم وضو گرفت.
لحظاتي بعد، صداي دلنشين پيامبر سکوت کوه را ‏شکافت.
– الله اکبر!
چه لحظه با شکوهي!
پيامبر اولين نماز را اقامه کرد.
سپس‌ جبرئيل‌ فرمود: اولين‌ حکم‌ دين‌ خدا را در منزل خود ‌اجرا کن‌.
پيامبر پس از اين جريان به خانه آمد و آنچه را که ياد گرفته بود به خديجه آموزش داد.
پس هر دو وضو گرفتند و اولين نماز عصر را با هم اقامه کردند.
فأتاه يوما وهو بأعلي مکة فغمز بعقبه بناحية الوادي فانفجر عين فتوضأ جبرئيل، وتطهر الرسول، ثم صلي الظهر وهي أول صلاة فرضها الله عزوجل، وصلي النبي صلي الله عليه وآله، ورجع رسول الله صلي الله عليه وآله من يومه إلي خديجة فأخبرها، فتوضأت وصلت صلاة العصر من ذلک اليوم.
[1] .
فَانْفَجَرَتْ عَيْنٌ فَتَوَضَّأَ جَبْرَئِيلُ وَ تَطَهَّرَ رَسُولُ اللَّهِ ص لِلصَّلَاةِ ثُمَّ صَلَّي وَ هِيَ أَوَّلُ صَلَاةٍ صَلَّاهَا فِي الْأَرْضِ فَرَضَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ صَلَّي النَّبِيِّ ص فَرَجَعَ رَسُولُ اللَّهِ ص مِنْ يَوْمِهِ إِلَي خَدِيجَةَ ع فَأَخْبَرَهَا فَتَوَضَّأَتْ وَ صَلَّتْ صَلَاةَ الْعَصْرِ مِنْ ذَلِکَ الْيَوْمِ.
مستدرک‏الوسائل ج: 6 ص: 360
اثبات الوصية، ص: 116