نوشته های با برچسب ‘تعقیبات نماز مغرب’

بسم الله
پس مبادرت مى كنى به خواندن نماز مغرب و سزاوار نيست تاءخير افكندن نماز مغرب را از اوّل وقت آن و در احاديث كثيره تاءكيد بسيار شده به تاءخير نينداختن آن از اوّل وقتش و چون خواستى مشغول نماز شوى اذان و اقامه مى گوئى به همان آدابى كه در سابق گذشت و نيز در
مابين اذان و اقامه مى گوئى : اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاِقْبالِ لَيْلِكَ وَاِدْبارِ نَهارِكَ
* * * * * * * * * * * * * خدايا از تو خواهم به حق رو آوردن شبت و رو گرداندن روزت
وَحُضُورِ صَلَواتِكَ وَاَصْواتِ دُعآئِكَ وَتَسْبيحِ مَلَّئِكَتِكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلَى
و رسيدن وقت نمازهايت و آواز دعا كنندگان بدرگاهت و تسبيح فرشتگانت كه درود فرستى بر
مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَتُوبَ عَلَىَّ اِنَّكَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحيمُ * پس
محمد و آل محمد و اينكه توبه ام بپذيرى كه براستى توئى توبه پذير مهربان * * * * *
برمى خيزى و نماز مغرب را با آداب و شرايط بجا مى آورى و بعد از فراغ از نماز سه تكبير و تسبيح زهراء سلام الله عليها را مى گوئى پس مى خوانى :
اِنَّ اللَّهَ وَمَلاَّئِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِىِّ ي ا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا
همانا خدا و فرشتگانش درود فرستند بر پيغمبر اى كسانى كه ايمان آورده ايد درود فرستيد بر او و تحيت
تَسْليما اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ النَّبِىِّ وَعَلى ذُرّيَّتِهِ وَعَلى اَهْلِ بَيْتِهِ * و هفت
كامل خدايا درود فرست بر محمد پيامبر محترم و بر فرزندانش و بر خاندانش * * * *
مرتبه مى گوئى : بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ
* * * * * * * به نام خداى بخشاينده مهربان جنبش و نيروئى نيست جز بوسيله خداى والا
الْعَظيمِ پس سه مرتبه مى گوئى : اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى يَفْعَلُ ما يَشآءُ وَلا يَفْعَلُ ما
و بزرگ * * * * * * * * * * * * ستايش خاص خدائى است كه مى كند آنچه را خواهد و غير او نتواند بكند
يَشآءُ غَيْرُهُ * پس مى گوئى : سُبْحانَكَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اِغْفِرْ لى ذُ نُوبى جَميعا
آنچه را خواهد * * * * * منزّهى تو معبودى جز تو نيست بيامرز همه گناهانم را
فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ كُلَّها جَميعا اِلاّ اَنْتَ * و اگر دوست داشته باشى كه تعقيب
زيرا نيامرزد همه گناهان را به تمامى جز تو * * * * * * * * * * * * * * *
بيشتر از اين بخوانى افضل آنست كه بعد از نافله مغرب بخوانى پس برمى خيزى بجهت خواندن نافله و آن چهار ركعت است به دو سلام و مكروه است تكلّم مابين نماز مغرب و نافله آن ومى خوانى در ركعت اوّل سوره ((قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِروُنَ)) و در ركعت دوّم توحيد و در دو ركعت ديگر هر سوره كه خواسته باشى و سزاوار است كه در ركعت سيّم بخوانى اوّل سوره حديد تا ((عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ)) ودر ركعت چهارم آخر سوره حشر ((لَوْ اَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ)) تا آخر سوره و اگر به حمد تنها بخواهى اكتفا كنى جايز است مثل ساير نوافل و سزاوار است بلند خواندن قرائت در آن و هم چنين در ساير نافله هاى شب پس چون از نافله مغرب فارغ شدى مانعى نيست از آنكه بخوانى از تعقيبات مشتركه آنچه كه خواهى پس سجده شكر بجا مى آورى بنحوى كه در سابق گذشت و اقلّ چيزى كه در سجده شكرمجزى است آنست كه بگوئى شُكْراً شُكْراً شُكْراً و شيخ كلينى از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود هرگاه از نماز
مغرب فارغ شدى دست بكش بر جبين خود و بگو سه مرتبه : بِسْمِ اللَّهِ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * به نام خدائى كه معبودى نيست جز او
عالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ اَللّهُمَّ اَذْهِبْ عَنِّى الْهَمَّ وَالْحَزَنَ
عالم غيب و شهود بخشاينده و مهربان خدايا از من دور كن غم و اندوه را
و شايسته است آنكه بخوانى نماز غفيله را
و آن دو ركعت است در ركعت اوّل بعد از حمد مى‏خوانى وَذَاالنُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ، فَنادى‏ فِى الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ ‏ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَكَ اِنّى‏ كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ، فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ، وَ كَذلِكَ نُنْجِى الْمُؤْمِنينَ.
و ذا النون (يونس) را ياد كن آن دم كه خشمناك برفت و گمان داشت بر او سخت نگيريم پس از ظلمات  ندا داد كه معبودى جز تو نيست منزهى تو كه همانا من از ستمكاران بوده‏ام پس دعايش مستجاب كرديم و از تنگناى غم‏نجاتش داديم و اين چنين مؤمنين را نجات دهيم.

و در ركعت دوّم بعد از حمد مى‏خوانى وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لايَعْلَمُها اِلاَّ هُوَ، وَ يَعْلَمُ ما فِى الْبَّرِ وَ الْبَحْرِ، وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ اِلاَّ يَعْلَمُها، وَ لا حَبَّةٍ فى‏ ظُلُماتِ الْاَرْضِ، وَ لا رَطْبٍ وَ لايابِسٍ اِلاَّ فِى كِتابٍ مُبينٍ
كليدهاى (گنجينه‏هاى) غيب نزد او است و جز او (كسى) غيب نداند و هر چه در خشكى و درياست مى‏داند هيچ برگى نيفتد جز آنكه آن را بداند‏ و نه دانه‏اى در ظلمات زمين و نه تر و نه خشكى مگر آنكه در نامه روشن ثبت است.
 پس دستها را به‏قنوت برمى‏دارى ومى‏گوئى

اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَسْئَلُكَ بِمَفاتِحِ الْغَيْبِ الَّتى‏ لايَعْلَمُها
 خدايا از تو مى‏خواهم به حق كليدهاى (گنجينه‏هاى) غيبى كه‏

 اِلاَّ اَنْتَ، اَنْ تُصَلِّىَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اَنْ تَفْعَلَ بى‏ كَذا وَ كَذا.
جز تو كسى نداند درود فرستى بر محمد و آلش و نسبت به من چنين و چنان كنى

 بجاى اين كلمه‏ حاجت ذكر مى‏كنى. پس مى‏گوئى

 اَللّهُمَّ اَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتى‏، وَ الْقادِرُ عَلى‏ طَلِبَتى‏، تَعْلَمُ‏
خدايا تويى ولى نعمت من و تواناى بر (انجام) خواسته من،

 حاجَتى‏، فَاَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَيْهِ، وَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَيْتَها لى‏
 خواسته‏ام دانى از تو مى‏خواهم به حق محمد و آلش درود بر او و آنها باد كه حاجتم برآورى.

 حاجت خود را مى‏طلبى كه روايت شده كه هر كه اين نماز را بجا آورد و حاجت خود را بخواهد حق تعالى به او عطا فرمايد آنچه را كه خواهد.