نوشته های با برچسب ‘ماه صفر’
وقایع ماه صفر
دسامبر 18th, 2012 | 
نویسنده: اول صفر
– وارد کردن سر مطهر امام حسین (ع) به شام
بنى امیه این روز را به خاطر ورود سر مطهر امام حسین (ع) به شام عید قرار دادند.
در این روز همچنین کاروان اسرای کربلا به شام وارد شد و یزید برای آزار و اذیت خاندان پیامبر اسلام به تزیین شهر و شادی و پایکوبی مردم داد.
– شروع جنگ صفین
پس از بى نتیجه ماندن نامه‌ها و موعظه‌هاى امیرالمؤمنین (ع) به معاویه در ماه محرم، در روز چهارشنبه اول صفر سال 38 ه لشکر امیرالمؤمنین (ع) در مقابل لشکر شام صف کشیدند. سرانجام با حیله چند برگ از قرآن بر سر نیزه کردند، و ماجراى حکمین پیش آمد.
* دوم صفر
– مجلس یزید
در این روز بنابر نقلى اسراى آل رسول را وارد مجلس یزید کردند.
– شهادت زید بن على بن الحسین (ع)
در سال 121 ه زید بن على بن الحسین (ع) در کوفه به شهادت رسید. خروج او در اول محرم بوده است. پس از دفن در این روز یا 19 ربیع‌الاول قبر او را شکافتند و بدن آن بزرگوار را از قبر خارج نمودند و به زمین کشیده به دار زدند.
* پنجم صفر- شهادت حضرت رقیه (س)
در روز پنجم ماه صفر سال 61 ه حضرت رقیه مظلومانه به شهادت رسید. نام شریفش “رقیه”، “فاطمه” و “زینب” است. پدرشان مولانا الشهید اباعبدالله الحسین (ع) و مادرشان ام اسحاق است.
ولادت آن حضرت در مدینه بود و در سن سه سالگى یا بیشتر بود.
همراه با اسرا به کوفه و شام برده شد و در مسیر چهل منزل راه شام رنجهاى فراوانى دید.
در شام بعد از دیدن سر نورانى پدر با پیشانى شکسته در خرابه، آنقدر ناله زد و گریست تا به ملکوت اعلا پیوست، و بدن شریف آن حضرت را شبانه دفن کردند.
– ولادت امام موسى بن جعفر (ع)
بنابر مشهور در این روز (یکشنبه) به سال 128 ه در “ابوأ” بین مکه و مدینه حضرت موسى بن جعفر (ع) به دنیا آمدند. پدر والا مقام آن حضرت امام صادق (ع) و مادر ایشان حمیده المصفاة (ع) مى باشند.
مشهورترین لقبهاى آن حضرت صالح، صابر، امین و کاظم، و مشهورترین کنیه آن حضرت ابوالحسن است. اگر چه امیرالمؤمنین (ع) و امام زین العابدین (ع) هم مکنى به این کنیه اند، ولى در کتب اخبار از امام کاظم (ع) به ابوالحسن اول، واز امام رضا (ع) به ابوالحسن ثانى و از حضرت عادى (ع) به ابوالحسن ثالث تعبیر مى کنند. البته گاهى به خاصر تقیه، از آن حضرت به عنوان عبد صالح، فقیه و عالم نیز تعبیر کرده اند.
* هشتم صفر
– وفات حضرت سلمان (ره)
حضرت سلمان (ره)در سال 36 ه در مدائن از دنیا رفت. او را سلمان پاک و سلمان محمدى لقب داده اند.و در خطاب به او گفته اند: السلام علیک یا من خلط ایمانه بأهل البیت الطاهرین.
امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: “سلمان از کسانى بود که بر حضرت زهرا (ع) نماز خواند”.
همچنین امام صادق (ع) فرمودند: “سلمان علم اول و آخر را درک کرد، و او دریایى است که هر کسى را بهره اى از آن نیست، و او از ما اهل بیت است”.
شرح حال آن بزرگوار در کتابهاى مختلف بیان شده، و در بزرگى مقام و قدر او همین اندازه بس که مولانا امیرالمؤمنین (ع) وسایل غسل و کفن او را آوردند و او را غسل داده کفن نمودند و بر او نماز خوانده دفن نمودند.
جبرئیل به پیامبر (ص) عرضه داشت : “اشتیاق بهشت به سلمان بیشتر از اشتیاق او به بهشت است”.
* نهم صفر- شهادت عمار و خزیمة
در این روز در سال 37 ه عمار یاسر به سن 93 سالگى و خزیمة بن ثابت در جنگ صفین به شهادت رسیدند.
– جنگ نهروان
در نهم صفر سال 39 ه فتح نهروان واقع شد؛ و ذوالثدیه رئیس خوارج به درک واصل شد.
* چهاردهم صفر
– شهادت محمد بن ابى بکر
در این روز در سال 38 ه محمد بن ابى بکر در سن 28 سالگى به دستور معاویه و عمرو عاص به وسیله زهر به شهادت رسید، بعد از شهادت، او را در شکم حمار مرده اى گذاشتند و سوزاندند.
* بیستم صفر (اربعین)- اربعین سید الشهداء (ع)
در چنین روزى چهل روز از فاجعه مولمه شهادت امام حسین (ع) و اهل بیت و اصحاب باوفایش مى گذرد.
– زیارت جابر از کربلا
در این روز در سال 61 ه جناب جابر بن عبد الله انصارى و همراهانش قریب به چهل روز بعد از شهادت امام حسین (ع) از مدینه به کربلا وارد شدند. او به همراه عطیه قبر حبیبش سید الشهدأ (ع) را زیارت کرد.
– بازگشت اهل بیت (ع) به کربلا
بنابر مشهور در چنین روزى اهل بیت (ع) از شام به کربلا بازگشتند.
– ملحق شدن رأس مطهر امام حسین (ع) به بدن مطهر
در این روز – بنا بر قول سید مرتضى – رأس شریف امام حسین (ع) توسط امام زین العابدین (ع) از شام به کربلا آورده شد و به بدن مطهر آن حضرت ملحق گردید(.
* بیست و پنجم صفر
– طلب دوات و قلم از سوی پیامبر (ص)
در این روز پیامبر (ص) دوات و قلم طلبیدند تا بنویسند که خلافت بلافصل براى امیرالمؤمنین (ع) است، ولى یکی از اصحاب مانع از این کار شد و به ساحت اقدس نبوى (ص) جسارت کرد و گفت : ان الرجل لیهجر: “این مرد هذیان مى گوید”!
همچنین پیامبر (ص) در این روز بر منبر رفتند و خطبه خواندن و مردم را موعظه نمودند و به پیروى از قرآن و عترت فراخواندند.
* بیست و ششم صفر
– تجهیز لشکر اسامه
در این روز در سال 11 ه پیامبر (ص) به عده اى خاص از صحابه و به خصوص ابوبکر و عمر و عثمان امر فرمودند براى سفر به روم و جنگ با رومیان به امیرى اسامه بن زید آماده شوند. آنان از این امر کراهت داشتند و نسبت به فرماندهى اسامه بر سپاه اسلام به خاتم‌الانبیاء (ص) اعتراض کردند. حضرت فرمودند: “خدا لعن کند کسى را که از لشکر اسامه تخلف کند”، ولى با این حال بسیاری از اصحاب تخلف کردند و بازگشتند!
* بیست و هشتم صفر
– ارتحال جانسوز رسول خدا (ص)
ارتحال جانگداز و مظلومانه اشرف مخلوقات خاتم‌الانبیاء محمدبن‌عبدالله (ص) در سال 11 ه در سن 63 سالگى بوده است؛
پیامبر (ص) هنگام بیمارى فرمودند: حبیبم را نزد من حاضر کنید. عایشه و حفصه پدران خود را نزد آن حضرت حاضر نمودند. پیامبر (ص) روى مبارک خویش را از آنان برگردانید و فرمود: “حبیبم را نزد من حاضر کنید”. سپس دنبال على‌بن‌ابى‌طالب (ع) فرستادند. چون نظر مبارک به آن حضرت افتاد او را نزد خود خواند و کلماتى به حضرت فرمود. هنگامى که على‌بن‌ابى‌طالب (ع) از نزد آن حضرت خارج شد، عمر و ابوبکر به او گفتند: “خلیلت به تو چه گفت”؟ فرمود: “هزار باب علم به من حدیث کرد که از هر باب هزار باب دیگر باز مى شود".
– آغاز امامت امیرالمؤمنین (ع)
اولین روز امامت حضرت امیرالمؤمنین على‌بن‌ابى‌طالب (ع) است، و زیارت آن حضرت در این روز مستحب است. بحارالانوار: ج 97 ص 384.
– آغاز غصب خلافت
اولین روز غصب ظالمانه خلافت و خانه نشین کردن امیرالمؤمنین (ع) و شکستن بیعت روز غدیر توسط اهل سقیفه بنى ساعده است (129).
– شهادت امام حسن مجتبى (ع)
در این روز در سال 50 ه امام حسن مجتبى (ع) به شهادت رسید.
جعده دختر اشعث بن قیس با زهرى که معاویه براى او فرستاده بود آن حضرت را مسموم کرد. معاویه همراه با زهر صد هزار درهم فرستاد و وعده کرد که او را به عقد یزید در آورد: ولى به وعده خود وفا نکرد.
* آخر صفر
– شهادت امام رضا (ع)
حضرت ثامن الحجج مولانا على بن موسى الرضا (ع) در سال 203 ه به شهادت رسیدند. سن مبارک حضرت 49 یا 55 سال بوده است. ر 28 سفر مأمون انگور مسموم یا آب نار زهر آلود را به اجبار به حضرت امام رضا (ع) خورانید).
ارسال در : 
برچسب ها: 
چرا صفر را صفر نامیده اند؟ +اعمال ویژه ماه صفر
چرا صفر را صفر نامیده اند؟ +اعمال ویژه ماه صفر
امروز مصادف با آغاز ماه صفر دومین ماه قمری است .ماهی که به نحوست معروف است.
ماه صفر که بنا به روایتی ، روز اول آن روز واردشدن کاروان اسرای کربلا به شام است و حوادث تلخ دیگری از جمله شهادت دختر 3 ساله امام حسین (ع)،رحلت جانگداز پیامبر اکرم (ص) در روز 28 این ماه واقع شده و پایان ماه نیز مصادف با شهادت هشتمین پیشوای شیعیان امام رضا (ع) می باشد.
چرا صفر را صفر نامیده اند؟
در نامگذاری این ماه، دو وجه ذکر کردهاند:
1. از «صُفْرَة (زردی)» گرفته شده؛ زیرا زمان انتخاب نام، مقارن فصل پاییز و زردی برگ درختان بوده است.
2.از «صِفْر (خالی)» گرفته شده؛ زیرا مردم پس از پایان ماههای حرام، رهسپار جنگ میشدند و شهرها خالی میشد.
این ماه، معروف به شومی و بدشگونی است. از پیامبر اکرم (ص) درباره ماه صفر، چنین نقل شده است:
هر کس خبر تمام شدن این ماه را به من دهد، بشارت بهشت را به او میدهم.
برخی اعمال ماه صفر
1-در این ماه، به دادن صدقه اهتمام بیشتری شود
پیامبر اکرم (ص) در باب صدقه دادن می فرمایند : " لبخند تو بر روی برادرت صدقه است ، امر به معروف و نهی از منکر کردنت صدقه است ، رهنمایی کسی که راه را گم کرده صدقه است و دور کردن سنگ و خا ر و استخوان از راه صدقه است . "
2-برای ایمنی از بلاها، دعای زیر هر روز ده مرتبه خوانده شود:
یا شَدیدَ الْقُوی وَیا شَدیدَ الْمِحالِ یا عَزیزُ یا عَزیزُ یا عَزیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمیعُ خَلْقِکَ فَاکْفِنی شَرَّ خَلْقِکَ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ وَصَلَّی اللَّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ! (مفاتیح الجنان)
ای سخت نیرو، و ای سختگیر! ای عزیز، ای عزیز، ای عزیز! خوارند از بزرگیات همه خلقت. پس کفایت کن از من شرّ خلق خودت را، ای احسان بخش! ای نیکوکار! ای نعمت بخش! ای عطا دِه! ای که معبودی جز تو نیست! منزّهی تو! به راستی من از ظالمانم. اجابت کردیم برایش و نجاتش دادیم از غمّ و همچنین نجات دهیم مؤمنان را، و رحمت کند خدا بر محمّد و آل پاک و پاکیزهاش!
3-ـ «سیّد بن طاووس» نقل کرده است: در روز سوم ماه صفر، دو رکعت نماز بخوان که در رکعت اوّل سوره «حمد» و سوره «انّا فتحنا» (فتح) و در رکعت دوم سوره «حمد» و سوره «توحید» قرائت شود و پس از سلام نماز، صد بار صلوات بفرست و صد بار آل ابى سفیان را لعنت کن و صد مرتبه استغفار نما و آنگاه حاجت خویش را از خداوند بخواه. (ان شاء اللّه به هدف اجابت مى رسد).( اقبال، صفحه 587)
4ـ در روز اربعین (بیستم ماه صفر) زیارت امام حسین(علیه السلام) مستحبّ است و مورد تأکید قرار گرفته. در روایتى که «شیخ طوسى» از امام حسن عسکرى(علیه السلام) نقل کرده، چنین آمده است: نشانه هاى مؤمن پنج چیز است: به جاى آوردن پنجاه و یک رکعت نماز (17 رکعت نماز واجب و 34 رکعت نافله) و زیارت اربعین (امام حسین(علیه السلام)) و انگشتر را بر دستِ راست نهادن، و پیشانى را به هنگام سجده بر خاک گذاردن و بسم الله الرّحمن الرّحیم را در نماز بلند گفتن.
مناسبت های ماه صفر
اوّل ماه صفر:
آغاز جنگ صفّین، مطابق نقل مورّخان در سال 37 هجرى است. جنگ صفّین از سوى امیرمؤمنان(علیه السلام) و لشکریانش، در برابر معاویه و سپاه غارتگر شام، آغاز شد و مدّت 110 روز طول کشید،(2) و در آستانه شکست لشکر شام، عمرو عاص خدعه اى به کار زد و قرآن ها را بر سر نیزه کردند و داستان تأسّف بار حکمین پیش آمد.
همچنین در این روز در سال 61 هجرى (بنا بر روایتى) سرِ مبارک حضرت سیّدالشّهدا(علیه السلام) را همراه کاروان اهل بیت(علیهم السلام)وارد شهر شام کردند.
دوم ماه صفر:
روز شهادت زید بن على بن الحسین(علیه السلام) پس از قیام بر ضدّ بنى امیّه در سال 120 هجرى است; وى به هنگام شهادت 42 سال داشت.
هفتم ماه صفر:
بنا بر نقل شیخ مفید و کفعمى، روز شهادت امام حسن مجتبى(علیه السلام) است.
همچنین ولادت امام کاظم(علیه السلام) طبق روایتى در سال 128، در این روز در منطقه «ابواء» (محلّى میان مکّه و مدینه) واقع شده است. این روز از جهتى روز حزن و از جهتى روز سرور است.
بیستم ماه صفر:
روز اربعین امام حسین(علیه السلام) است; بنابر نقل جمعى از بزرگان مانند شیخ مفید، شیخ طوسى و کفعمى، جابر بن عبداللّه انصارى در این روز براى زیارت امام حسین(علیه السلام) به کربلا آمد و همین روز، روزى است که اهل بیت امام حسین(علیه السلام) طبق روایتى از شام به مدینه آمدند.
ولى در ارتباط با آمدن اهل بیت حسینى(علیه السلام) در روز اربعین به کربلا میان مورّخان گفتگوست; مرحوم حاج شیخ عبّاس قمى در «منتهى الآمال» از سیّد بن طاووس نقل مى کند که اهل بیت حرم حسینى(علیه السلام) در مسیر بازگشت به مدینه، نخست به کربلا آمدند و زمانى به آنجا رسیدند که جابربن عبدالله انصارى و گروهى از بنى هاشم به زیارت امام حسین و یارانش آمده بودند (و با توجه به اینکه جابر در بیستم صفر به کربلا آمد، بنابراین اهل بیت نیز ورودشان به کربلا همان روز بود).
اما مرحوم حاج شیخ عباس قمى با توجه به نقل دیگر مورّخان و قرائن و شواهد دیگر، ورود اهل بیت(علیهم السلام) را در بیستم صفر (اربعین حسینى) به کربلا بسیار بعید مى داند و از شیخ مفید و شیخ طوسى نقل مى کند که اهل بیت(علیهم السلام) روز بیستم صفر از شام به مدینه مراجعت کردند.
بیست و هشتم ماه صفر:
در چنین روزى، در سال یازدهم هجرى، رسول گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) وفات یافت و همه مورّخان اتّفاق دارند که روز وفات آن حضرت، روز دوشنبه بود و آن حضرت به هنگام وفات شصت و سه سال از عمر مبارکشان مى گذشت.
همچنین بنا بر نقل جمعى از علما و مورّخان، روز بیست و هشتم صفر سال 50 هجرى، روز شهادت امام حسن مجتبى(علیه السلام) است و این روایت بیشتر در میان شیعیان مشهور است تا روایت هفتم ماه صفر.
روز آخر ماه صفر:
بنا بر قول «شیخ طبرسى» و «ابن اثیر» آخر ماه صفر سال 203 هجرى، روز شهادت امام رضا(علیه السلام) است که در سنّ پنجاه و پنج سالگى، توسّط مأمون عبّاسى مسموم شده و به فیض شهادت نائل آمدند.