نوشته های با برچسب ‘ولایت’

بسم الله

گاهی یه اتفاقاتی میفته که برای آدم تلنگره. مخصوصا اگه یکی مثل من باشه که هر اتفاق خوب و بدی که براش میفته دنبال علتش می گرده.

تو قضیه اغتشاشات سوالی که ذهن خیلیا رو درگیر کرده بود این بود که چه بر سر بعضی خواص آمد که آن شد که گذشت؟!!!!!

جوابش به نظرم فقط یک جمله هست و اونم اینه که ما تمرین ولایت پذیری رو نداریم و نکردیم! حتی خیلی از ما بچه حزب اللهیای متدین!

تو روایات داریم وقتی امام زمان روحی و ارواحنا فداک ظهور می فرمایند خیلی از علمای دین و مجتهدین اول مخالفین ایشون می شن! چرا؟!

چون اونا هم تمرین ولایت پذیری و پذیرفتن حرف بزرگتر رو ندارن و نکردن.

یه سوالی که خیلی از نوجوونا ازم می پرسن اینه که چرا این همه پیامبر؟ چرا این همه دین؟

همیشه بهشون جواب می دم چون انسان از آغاز خلقتش مثل کودک شش ساله ای می موند که نمی تونست یه راست بره سر کلاس دانشگاه بشینه، پله پله باید مراحل رو طی می کرد تا قابلیت این رو پیدا کنه که سر کلاس دانشگاه بشینه.

به نظرم ماها هم باید از ولایت های کوچیکی که بر گردنمون هست استفاده کنیم و تمرین ولایت مداری و ولایت پذیری رو بکنیم تا قابلیت ولایت پذیری اصلی رو پیدا کنیم.

وقتی تو خونه هستیم تبعیت از پدر و شوهر تا جایی که امر به حرام نکنن مستحب نیست، واجبه!

وقتی وارد جامعه می شیم، چه مدرسه، چه محل کار، چه مجموعه یا جاهای دیگه تبعیت از بزرگتر مجموعه به نظرم اول امر اخلاقی میاد بعد هم در حد وجوب لازمه که ولایت پذیر و تابع باشیم و تا جایی که امر به حرام نکردن ولو اگر اشتباه می کنن بپذیریم و تابع باشیم.

چندین سال پبش مقام معظم رهبری در جمع بسیجی ها که دیدارشون رفته بودند، فرمودند اگه مخالفین عکس مرا هم پاره کردن شما سکوت کنید و عکس العمل نشون ندید.

این حرف برای خیلیا سنگین تموم شد و نتونستن بپذیرن! چرا؟

چون اونا هم تمرین ولایت پذیری رو نداشتن و نتونستن از امر ولایت تبعیت کنند

به همین راحتی تمرین ولایت پذیری و ولایت مداری رو میشه کرد تا انشا الله به وقتش از امتحان و آزمونمون موفق و سربلند بیرون بیایم.

همین!