بسم الله الرحمن الرحیم

وقتي كه رسول خدا ص وارد مدينه منوره شدند و پرچم اسلام را بلند كردند، شخصي به نام عبد الله اُبَي كه يكي از دشمنان سر سخت پيامبر اسلام بود بر آن حضرت حسد برد و مي خواست حضرت را به قتل برساند. عبد الله، حضرت و اصحاب حضرت را به منزلش دعوت كرد و غذاي مسمومي را ترتيب داد.
جبرييل به رسول خدا ص خبر داد. همينكه غذا حاضر شد رسول خدا ص فرمودند: يا علي دعاي پر منفعت را بر اين غذا بخوان. علي ع دعا را خواندند.
بسم الله الشافي، بسم الله الكافي، بسم الله الذي لا يضر مع اسمه شيءٌ و لا داءٌ في الارض و لا في السماء و هو السميع العليم.
وقتي دعا خوانده شد همه غذا خوردند و سير شدند و ضرري به آنها نرسيد و با صحت و سلامتي برخواستند و رفتند.
وقتي كه عبد الله اُبي اين صحنه را ديد گمان كرد كه آشپز فراموش كرده و سم را داخل غذا نكرده.
عبد الله رفت و تمام رفقايش را جمع كرد و از غذا خوردند و همه به جهنم واصل شدند.
لالي الاخبار – مفتاح النبوه و ثمرات و الحياه – خزينه الجواهر

من ان نيم كه توانم ز تو جدا باشم

جدا شوم ز تو در معرض فنا باشم

به غير سايه لطف تو جاي ديگر هست

جدا اگر ز تو باشم بگو كجا باشم

گر غير شوم يك دم با يار نپيوندم

تا يار نمي باشم با يار نمي باشم

از يار وفا دارم يك دم نشوم غافل

در ذكرم و در فكرم بيكار نمي باشم

گر صحبت او خواهي از صحبت خود بگذر

با خويش چو باشم من با يار نمي باشم

او نيست چو در كارم بيكارم و بيكارم

در كار چو مي باشيم در كار نمي باشم
ديوان فيض كاشاني

یک پاسخ به “غذاي مسموم در آنها اثر نكرد”