بسم الله الرحمن الرحیم

در قرآن کریم، آیاتی است که اهمیت اذان و نقش موثر آن را بیان می کند و این آیات، بر دو گونه اند:

یک قسم، آیاتی که درباره خصوص اذان، و ویژه آن است. بخش دیگر آیاتی که حاوی واژه های عامی هستند و شمول و فراگیری آن آیات، شامل اذان نیز می شود و روشن تر آنکه یکی از مصادیق بارز آن، اذان است. و اکنون در این نوشته به آیاتی که ویژه اذان هستند می پردازیم:

(1)

یا ایها الذین امنوا لا تتخذوا الذین اتخذوا دینکم هزوا و لعبا من الذین اوتوا الکتاب من قبلکم و الکفار اولیاء و اتقوا الله ان کنتم مومنین و اذا نادیتم الی الصلاه اتخذوها هزوا و لعبا بانهم قوم لا یعقلون

سوره مائده، آیه 58-57

ای مومنان! آنان که دین شما را مسخره و بازیچه گرفتند را، برای خود دوست نگیرید، چه آنان که پیش از شما به آنان کتاب داده شده و چه کفار، و از خداوند پروا داشته باشید اگر به استی مومنید و هنگامی که برای نماز بانگ برآرید آن را مسخره و بازیچه گیرند، این بدان جهت است که آنان از عقل و خرد برخوردار نیستند.

***************

(2)

یا ایها الذین امنوا اذا نودی للصلاه من یوم الجمعه فاسعوا الی ذکر الله و ذروا البیع ذلکم خیر لکم ان کنتم تعلمون

سوره مبارکه جمعه، آیه 9

ای اهل ایمان هرگاه برای نماز روز جمعه بانگ داده شد به سوی ذک خدا بشتابید، و خرید و فروش را رها کنید، این برای شما، بهتر است اگر بدانید.

* ندای به سوی نماز جمعه در این آیه کریمه منظور اذان است.