فهرست مطالب
آمار بازدیدکنندگان
آرشیو مطالب در دسته بندی ‘نوافل و نماز های مستحبی’

نماز جمعه

بسم الله

در زمان غیبت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نماز جمعه به فتوای اكثر فقهای شیعه، واجب تخییری است. یعنی مكلف می تواند روز جمعه به جای نماز ظهر، نماز جمعه بخواند، ولی جمعه افضل است و احتیاط بیشتر در آن است كه هر دو را به جا آورند و كسی كه نماز جمعه را به جا آورده باشد واجب نیست نماز ظهر را هم بخواند، ولی احتیاط مستحب آن است كه آن را نیز بجا آورد.[1]
كیفیت نماز جمعه
نماز جمعه دو ركعت است و كیفیت آن مانند نماز صبح است. این نماز دارای دو قنوت است. قنوت اول قبل از ركوع ركعت اول، و قنوت دوم پس از ركوع ركعت دوم است. نماز جمعه دارای دو خطبه است كه مانند اصل نماز واجب بوده و باید توسط امام جمعه ایراد شود. بدون این دو خطبه، نماز جمعه محقق نمی شود و واجب است دو خطبه را قبل از نماز جمعه بخواند.[2]
________________________________________
[1] . توضیح المسائل، احكام نماز جمعه، م 1 ـ 2.
[2] . توضیح المسائل، احكام نماز جمعه، م 23 ـ 26.

نماز باران

بسم الله

وقتى رحمت الهى (باران ) قطع شود و چشمه ها و قنات ها بخشكد و كمبود آب پديد آيد، براى نزول رحمت الهى و آمدن باران ، نماز مى خوانند. نام اين نماز، نماز استسقاء يا نماز باران است .
اين نيز، يك درس توحيدى و توجّه دادن به قدرت و رحمت الهى است ، زيرا در خشكسالى و قحطى و بى آبى ، از دست هيچكس ، كارى برنمى آيد، تنها خداست كه مى تواند با فرستادن ابرهاى باران زا، رحمت خويش را بر سر مردم بگسترد.
خداوند مى فرمايد:
قُل أرأيتُم اِن أصبَح مائُكم غَورا فَمَن يَأتيكم بِماءٍ معين [1]
بگو: اگر آب شما بخشكد، چه كسى براى شما آب گورا مى آورد؟
بى آبى يك منطقه و نيامدن باران ، نشانه قهر خدا و گاهى به سبب گناهانى است كه مردم جامعه انجام مى دهند. پس توجّه به خدا و گريه و التماس و توبه و تضرع ، سبب مى شود خداوند عنايت كند و كم آبى را بر طرف سازد. نماز باران براى جلب رحمت خداوند است .
علّت نيامدن باران
همچنانكه اشاره شد، گاهى بى بارانى ، نتيجه معاصى مردم و نوعى عقوبت و تنبيه الهى است .
رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرموده است :
وقتى خداوند بر امّتى غضب كند و عذاب بر آنان نفرستد، نرخ ‌ها گران مى شود و عمرها كوتاه مى گردد، تجّار سود نمى برند و درخت ها ميوه نمى دهند و نهرها پر آب نمى شود و باران از مردم قطع مى شود و اشرار بر آنان تسلّط مى يابند.[2]
در حديث ديگرى ، امام صادق عليه السلام فرموده است :
… وَ اِذا جارَالحُكام فىِ القَضاءِ امسِك القَطرُ مِنَ السَّماء[3]
هر گاه زمامداران و حاكمان ، در دادرسى ستم كنند، باران از آسمان قطع مى شود.
طبق روايات ، غير از آنچه ياد شد، شيوع گناه ، كفران نعمت ، منع حقوق ، كم فروشى ، ظلم و حيله ، ترك امر به معروف و نهى از منكر، ندادن زكات و… نيز، گاهى سبب قطع باران مى شود.[4]
در حديث آمده : حضرت سليمان ، با اصحاب خود براى نماز باران بيرون مى رفت . در راه ، به مورچه اى برخورد كه يكى از پاهايش را به آسمان بلند كرده و مى گويد: خدايا! ما مخلوقات ضعيف تو هستيم و از روزى تو بى نياز نيستيم ، پس به سبب گناهان بنى آدم ، ما را به هلاكت مرسان .
حضرت سليمان عليه السلام به اصحاب فرمود: برگرديد! همانا بخاطر دعاى غير خودتان سيراب شديد…![5]
پس خيلى هم نبايد مغرور بود، خداوند گاهى به خواسته مورچه اى ، رحمت خود را بر بندگان نازل مى كند. حتّى گاهى دعاى كافرى چون فرعون را مى پذيرد و باران و فراوانى آب را عطا مى كند. در حديث است از قول امام صادق عليه السلام كه ياران فرعون از كاهش آب نيل پيش او سخن گفتند و اظهار كردن كه اين باعث هلاكت ما خواهد شد. فرعون از آنان خواست كه آنروز برگردند. شب كه شد، به ميان رود نيل رفت و دست به سوى آسمان بلند كرد و گفت : خدايا! مى دانى كه مى دانم ، كه جز تو، كسى توان آب آوردن ندارد، پس به ما آب بده . صبح كه شد، رود نيل فوران زد و سرشار از آب شد.[6]
ايـمنى ديـدند و نا ايـمن شدند دوستى كردم ، مرا دشمن شدند…
ما كه دشمن را چنين مى پروريم دوستان را از نظر چون مى بريم ؟[7]
آرى … خداى مهربان ، دعاى بندگان و تضرّع آنان را بى بهره و بدون پاسخ نمى گذارد، فقط بايد اقبال و روى آوردنى از صميم دل و خالصانه از سوى بندگان باشد، تا لطف الهى شامل گردد.
به قول سعدى :
اى كريمى كه از خزانه غيب گبر و ترسا وظيفه خور دارى
دوسـتان را كجا كنى محروم تو كه با دشـمنان نـظر دارى [8]
كيفيّت نماز باران
مثل نماز عيد، دو ركعت است و ركعت اوّل ، پنج قنوت و ركعت دوّم چهار قنوت دارد و بهتر است كه با جماعت خوانده شود.
در قنوت ها، هر دعايى مى توان خواند، ولى بهتر است دعايى خوانده شود كه در آن ، از خداوند، طلب باران شده باشد و قبل از هر دعا، صلوات بر پيامبر و آلش فرستاده شود. مستحب است كه حمد و سوره اش بلند خوانده شود.
از آنجا كه اين نماز، براى جلب رحمت پروردگار است ، در مستحبّات آن امورى ذكر شده كه همه ، حالتِ رقّت و زارى و نياز بندگان را مى رساند و جلب رحمت مى كند، از جمله :
مردم سه روز، روزه بگيرند و روز سوّم به صحرا روند و نماز بخوانند.
زير آسمان جمع شوند.
پا برهنه باشند،
مردم ، منبر را با خود به صحرا ببرند، مؤ ذن ها هم همراه باشند. پيران و كودكان و چهار پايان را هم با خود ببرند،
بچه ها را از مادران جدا كنند تا صداى گريه و ضجّه زياد شود.
مانع بيرون رفتن كفّار همراه خود شوند،
امام جماعت و مردم ، در كمال خشوع و وقار و درخواست ، به بيابان بيرون روند، جاى پاكى را براى نماز، انتخاب كنند…[9]
و نيز، وقتى نماز به پايان رسيد، پيش نماز به منبر رود، و عباى خود را واژگونه يا پشت و رو بر دوش افكند، با صداى بلند، صد بار تكبير بگويد، رو به مردم سمت راست كرده ، صد بار بلند، سبحان الله بگويد، سپس به مردم طرف چپ روى كرده و صد بار با صداى بلند، لا اله الاّ الله بگويد، مانعى ندارد كه مردم هم با صداى بلند، اين شعارها را بدنبال پيشنماز، تكرار كنند، چرا كه رحمت و مغفرت را بهتر جلب مى كند.
آنگاه ، امام جماعت و مردم ، دست به دعا بردارند، و بسيار التماس و دعا كنند و بنالند و بخواهند، و امام جماعت ، خطبه بخواند و از خداوند، طلب باران كند. و بهتر است از خطبه هايى كه از معصومين عليه السلام نقل شده استفاده شود. مانند آنچه از حضرت امير عليه السلام [10] و امام سجّاد عليه السلام [11] نقل شده است .
سابقه نماز باران
آنگونه كه از روايات تاريخى برمى آيد، نماز باران در زمان انبياء گذشته هم بوده است (نمونه بيرون رفتن حضرت سليمان را خوانديد).
دعاها و حديث هايى هم كه درباره شيوه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله در خواندن نماز باران نقل شده ، با خطبه هاى مربوط به اين نماز كه از اميرالمؤمنين عليه السلام نقل شده ، و نيز دعاى امام سجّاد عليه السلام گوياى اين است كه به اين سنت ، عمل مى شده است .[12]
در تاريخ ، برخى از علماى بزرگ هم به برگزارى اين نماز اقدام كرده و از خدا، باران گرفته اند.
البته اين نماز، از آن جهت حساسيّت دارد كه اگر خداوند، دعاها را مستجاب نكند و باران نفرستد، مايه شرمندگى نمازگزاران مى شود كه خدا به آنان توجّه ننمود. از اين جهت ، اقدام به اين نماز، جرأت و ايثارى در حدّ مايه گذاشتن از آبرو مى طلبد.
يكى از معروف ترين نمازهاى باران تاريخ معاصر ما، نماز آيت الله العظمى سيّد محمد تقى خوانسارى (رحمة الله عليه ) است .
نوشته اند كه در سال 1363 قمرى همان سالى كه متفقين ، ايران را اشغال كرده بودند، در قم باران نباريد و باغها و مزارع خشكيد و خطر قحطى و خشكسالى مردم قم را تهديد مى كرد.
آن مرجع بزرگوار، دو روز متوالى براى نماز باران به بيابانهاى اطراف قم رفت ، اين حركت ، گرچه مورد استهزاء غير معتقدان به امور معنوى و غيبى بود، ولى در روز دوّم ، چنان باران آمد كه سيلها روان شد و جويبارها به راه افتاد و اين از آثار انفاس قدسى آن مرد الهى بود.[13]
——————————————————————————–
[1] . ملك ، آيه 30.
[2] . من لايحضر، ج 1، ص 524.
[3] . من لايحضر، ج 1، ص 524.
[4] . تحريرالوسيله ، ج 1، ص 245، نماز استسقاء.
[5] . من لايحضر، ج 1، ص 524.
[6] . همان،ص 526.
[7] . از شعر لطف حق پروين اعتصامى .
[8] . ديباچه گلستان سعدى .
[9] . تحريرالوسيله ، ج 1، ص 245.
[10] . الحمدلله سابغ النعم … من لايحضر، ج 1، ص 527 و دعاى حضرت على عليه السلام مستدرك نهج البلاغه ، ج 6، ص 268.
[11] . اللهم اسقنا الغيث … صحيفه سجاديه ، دعاى 19.
[12] . به من لايحضر الفقيه ، بحث نماز استسقاء مراجعه شود.
[13] . آثار الحجه و گنجينه دانشمندان ، ج 1، ص 324. قبر آن مرحوم ، در حرم حضرت معصومه عليهاالسلام است .

نماز روز اول هر ماه

نماز روز اوّل هر ماه
پنجم در روز اوّل دو ركعت نماز كند در ركعت اوّل بعد از حمد سى مرتبه قُلْ هُوَاللّهُ و در ركعت دوّم بعد از حمد سى مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ بخواند و بعد از نماز تصدّقى كند چون چنين كند سلامتى خود را در آن ماه از حق تعالى
بخرد و از بعضى روايات نقل است كه بعد از نماز بخواند: بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * به نام خداى بخشاينده
الرَّحيمِ وَما مِنْ دابَّةٍ فِى الاْرْضِ الاّ عَلَى اللّهِ رِزْقُه ا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّه ا
مهربان و نيست جنبده اى در زمين جز آنكه روزى وى به عهده خدا است و مى داند قرارگاه
وَمُسْتَوْدَعَها كُلُّ فى كِتابٍ مُبينٍ # بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ وَاِنْ
و امانگاهش را همه آنها در مكتوبى روشن است # به نام خداى بخشاينده مهربان و اگر
يَمْسَسْكَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلا كاشِفَ لَهُ اِلاّ هُوَ وَاِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلا رادَّ
خدا محنت و رنجى به تو رساند هيچكس برطرف كردن آن نتواند جز او و اگر براى تو نيكى خواهد فضل او را
لِفَضْلِهِ يُصيبُ بِهِ مَنْ يَشاَّءُ مِنْ عِبادِهِ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ # بِسْمِ
بازگرداننده اى نيست كه برساند آن را به هر كس خواهد از بندگانش و او است آمرزنده مهربان به نام
اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ سَيَجْعَلُ اللّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْراً ما شآءَ اللّهُ لا قُوَّةَ اِلاّ
خداى بخشاينده مهربان بزودى خدا پس از دشوارى آسانى قرار دهد آنچه خدا خواهد نيروئى نيست جز
بِاللّهِ حَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَكيلُ وَاُفَوِّضُ اَمْرى اِلَى اللّهِ اِنَّ اللّهَ بَصيرٌ
به خدا بس است ما را خدا و نيكو و كيلى است و واگذارم كارم را به خدا كه براستى خدا بينا است
بِالْعِبادِ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنْ الظّالِمينَ رَبِّ اِنّى لِما
به بندگان معبودى جز تو نيست منزهى تو براستى من از ستمكارانم پروردگارا من بدانچه بسويم
اَنْزَلْتَ اِلَىَّ مِنْ خَيْرٍ فَقيرٌ رَبِّ لا تَذَرْنى فَرْداً وَاَنْتَ خَيْرُ الْوارِثينَ
از خير فرستاده اى نيازمندم پروردگارا مرا تنها مگذار و تو بهترين ارث برندگان و بازماندگان هستى

نماز شب اول هر ماه

بسم الله

در شب اول ماه دو رکعت نماز بخواند در هر رکعت بعد از حمد، سوره انعام بخواند و بعد از نماز از خداوند بخواهد که او را از هر ترس و دردی در امان دارد و نبیند در ان ماه امری را که مکروه او باشد.

آیا کیفیت خواندن نماز شب را می دانید؟

بسم الله

كيفيّت نماز شب
و اما كيفيت نماز شب بنحو آسان و مختصر كه همه كس بتواند بجا آورد انشاءالله تعالى آنست كه چون از خواب برخاست سجده كند براى خداوند تعالى و نيكو است در اين حال يا در حال برداشتن سر از
سجده بگويد: اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذى اَحْيانى بَعْدَ ما اَماتَنى وَ اِلَيْهِ النُّشُورُ اَلْحَمْدُ لِلّهِ
* * * * * * ستايش خاص خدائى است كه مرا پس از آنكه ميراند زنده ام كرد و بسوى او است رستاخيز ستايش خاص
الَّذى رَدَّ عَلَىَّ رُوحى لاَِحْمَدَهُ وَاَعْبُدَهُ * و چون برخاست و ايستاد بگويد: اَللّهُمَّ
خدائى است كه روحم را به من بازگرداند تا ستايش و پرستشش كنم * * * * * * * * * * * * خدايا
اَعِنّى عَلى هَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ وَسِّعْ عَلَىَّ الْمَضْجَعَ وَارْزُقْنى خَيْرَما بَعْدَ الْمَوْتِ
ياريم ده بر هراس روز قيامت و فراخ گردان بر من آرامگاه قبرم را و خير و خوبى پس از مرگ را روزى ما گردان
# و چون صداى خروس شنيد بگويد: سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَالرُّوحِ
* * * * * * * * * بسيار منزه و بسيار پاكيزه است پروردگار فرشتگان و روح (جبرئيل)
سَبَقَتْ رَحْمَتُكَ غَضَبَكَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ عَمِلْتُ سُوَّءً وَظَلَمْتُ نَفْسى فَاغْفِرْلى
پيشى گرفته مهرت بر خشمت معبودى نيست جز تو بد كرده ام و به خويشتن ستم كرده ام پس بيامرز مرا
اِنَّهُ لايَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلاّ اَنْتَ فَتُبْ عَلَىَّ اِنَّكَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحيمُ * و چون نگاه
كه براستى نيامرزد گناهان را جز تو پس توبه ام بپذير كه همانا توئى توبه پذير مهربان * * * * *
كند به اطراف آسمان بخواند: اَللّهُمَّ اِنَّهُ لايُوارى مِنْكَ لَيْلٌ ساجٍ وَلاسَمآءٌ ذاتُ
* * * * * * * * * * خدايا براستى نپوشاند چيزى را از تو شب تار و نه آسمان
اَبْراجٍ وَلا اَرْضٌ ذاتُ مِهادٍ وَلاظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ وَ لابَحْرٌ لُجِّىُّ
برج دار و نه زمين گسترده و نه تاريكيهاى متراكم روى هم و نه درياى پرآب
تُدْلِجُ بَيْنَ يَدَىِ الْمُدْلِجِ مِنْ خَلْقِكَ تُدْلِجُ الرَّحْمَةَ عَلى مَنْ تَشآءُ مِنْ خَلْقِكَ
بروى شبانه در پيش شبروان خلق خويش و در شب ، رحمت خويش را به هر كه خواهى از خلق خود بدهى
تَعْلَمُ خآئِنَةَ الاَْعْيُنِ وَ ما تُخْفِى الصُّدُورُ غارَتِ النُّجُومُ وَنامَتِ الْعُيُونُ وَ
بدانى بهم خوردن ديدگان را و آنچه را در سينه ها است ستارگان فرو رفتند و ديدگان به خواب رفتند و
اَنْتَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ لا تَاْخُذُكَ سِنَةٌ وَلانَوْمٌ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ اِلهِ
توئى زنده پاينده كه نگيردت چرت و خواب منزه است خدا پروردگار جهانيان و معبود
الْمُرْسَلينَ وَالْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ * پس بخواند پنج آيه آل عمران اِنَّ فى
رسولان و ستايش خاص خدا پروردگار جهانيان است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * براستى در
خَلْقِ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَاخْتِلافِ اللَّيْلِ وَالنَّهارِ لاَ ياتٍ لاِ وُلىِ الاَْلْبابِ
خلقت آسمانها و زمين و اختلاف شب و روز نشانه هائى است براى صاحبان خرد
الَّذينَ يَذْكُروُنَ اللّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ فى خَلْقِ
آنانكه ياد كنند خدا را ايستاده و نشسته و به پهلو خفته و بينديشند در آفرينش
السَّمواتِ وَالاَْرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النّارِ رَبَّنا
آسمانها و زمين (و گويند) پروردگارا تو اينها را بيهوده نيافريده اى منزهى تو پس ما را از عذاب دوزخ نگهدار پروردگارا
اِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النّارَ فَقَدْ اَخْزَيْتهَ وَ ما لِلظّالِمينَ مِنْ اَنْصارٍ رَبَّنا اِنَّنا سَمِعْنا
هر كه را تو بدوزخ برى براستى كه خوارش كرده اى و ستمكاران را ياورى نيست پروردگارا ما ندازنى را شنيديم
مُنادِياً يُنادى لِلاْيمانِ اَنْ امِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُ نُوبَنا وَ كَفِّرْ عَنّا
كه به ايمان ندا مى زد (و مى گفت ) به پروردگارتان ايمان آوريد ما نيز ايمان آورديم پروردگارا گناهان ما را بيامرز و
سَيِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الاَْبْرارِ رَبَّنا وَ اتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى رُسُلِكَ وَلاتُخْزِنا يَوْمَ
بديهاى ما را پوشيده دار و بميران ما را با نيكان پروردگارا آنچه را كه به ما وعده داده اى بوسيله فرستادگان خويش به ما بده
الْقِيمَةِ اِنَّكَ لاتُخْلِفُ الْميعادَ * پس هرگاه خواست كه متوجّه شود بسوى عبادت و او را
و در روز قيامت رسوايمان مكن كه تو خلف وعده نمى كنى *  * * * * * * * * * * *
حاجتى به تخلّى بوده باشد ابتدا كند به آن و چون بيرون آيد از خلاء ابتدا كند به مسواك بعد از آن وضو بسازد وضوء كامل و خود را خوشبو سازد پس برخيزد به نماز شب و اوّل وقت آن از نصف شب است و هر چه نزديكتر شود به طلوع صبح صادق افضل است و اگر طلوع كند صبح و چهار ركعت آن را بجا آورده باشد بقيّه را بخواند به حمد تنها بى سوره پس چون برخاست براى نماز شب شروع مى كند به هشت ركعت نماز شب و بعد از هر دو ركعت سلام مى دهد و خوب است كه در دو ركعت اوّل بعد از حمد شصت مرتبه توحيد بخواند در هر ركعتى سى مرتبه تا منصرف شود از نماز و نبوده باشد ميان او و خداى عزّوجلّ گناهى و يا آنكه در ركعت اوّل آن توحيد و در ركعت دوّم ((قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِروُنَ)) بخواند و در شش ركعت ديگر حمد و هر سوره كه خواهد بخواند و كافى است حمد و ((قُلْ هُوَاللّهُ اَحَدٌ)) در هر ركعتى و جايز است اكتفا به حمد تنها وچنانكه سنّت است قنوت درنمازهاى واجبى سنّت است نيز در هر ركعت دويّمى از
نوافل و كافى است سه سُبْحانَ اللّهِ گفتن و يا آنكه گفته شود: اَللّهُمَّ اغْفِرْ لَنا وَارْحَمْنا
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا ما را بيامرز و به ما رحم كن
وَ عافِنا وَاعْفُ عَنّا فِى الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ اِنَّكَ عَلى كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ * و يا آنكه
و عافيت به ما بده و بگذر از ما در دنيا و آخرت كه همانا تو بر هر چيز توانايى * * * * *
بگويد: رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ اِنَّكَ اَنْتَ الاَْعَزُّ الاَْجَلُّ الاَْكْرَمُ
* * * پروردگارا بيامرز و رحم كن و درگذر از آنچه مى دانى كه براستى تويى عزيزتر از همه و بزرگوارتر و گراميتر
و روايت شده كه حضرت امام موسى عليه السلام چون شب در محراب عبادت مى ايستاد مى خواند اَللّهُمَّ اِنَّكَ خَلَقْتَنى سَوِيّاً و اين دعاء پنجاهم صحيفه كامله است و چون فارغ شود از هشت ركعت نماز شب پس بجا مى آورد دو ركعت نماز شفع و يك ركعت نماز وتر و مى خواند در اين سه ركعت بعد ازحمد قُلْ هُوَاللّهُ اَحَدٌ تا به منزله آن باشد كه يك ختم قرآن كرده باشد زيرا كه سوره توحيد ثلث قرآن است و يا آنكه بخواند در نماز شفع در ركعت اوّل حمد وَ قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ و در ركعت دوّم حمد و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و چون از نماز شفع فارغ شد مستحبّ است آنكه بخواند اِلهى تَعَرَّضَ لَكَ فى هذَا اللَّيْلِ الْمُتَعَرِّضُونَ و اين دعائى است كه در اعمال شب نيمه شعبان در مفاتيح الجنان مذكور شده و چون از دو ركعت شفع فارغ شد برمى خيزد بجهت يك ركعت وتر و مى خواند درآن حمد و سوره توحيد و يا آنكه مى خواند بعد از حمد قُلْ هُوَاللّهُ اَحَدٌ سه مرتبه و مُعوّذتَيْن يعنى قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ وَ قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ پس دست برمى دارد براى قنوت و دعا مى خواند آنچه بخواهد شيخ طوسى فرموده كه دعاهائى كه در اين محلّ خوانده مى شود از بسيارى احصا نمى شود ولكن چيز موقّتى نيست كه خلاف آن جايز نباشد و مستحبّ است كه انسان در قنوت آن گريه كند از خوف خدا و ترس از عقاب خدا يا تَباكى كند و دعا كند براى برادران مؤ من و مستحبّ است كه ذكر شود چهل نفر پس بدرستى كه كسى كه دعا كند براى چهل مؤ من دعايش مستجاب مى شود انشاءاللّه و دعا كند به آنچه خواسته باشد و شيخ صدوق در فقيه فرموده كه حضرت
رسول صلى الله عليه و آله در قنوت وتر مى خواند: اَللّهُمَّ اهْدِنى فيمَنْ هَدَيْتَ وَ عافِنى فيمَنْ عافَيْتَ
* * * * * * * * * * * * خدايا راهنماييم كن در زمره آنانكه راهنمايى كردى و تندرستيم ده در آنانكه تندرستى دادى
وَ تَوَلَّنى فيمَنْ تَوَلَّيْتَ وَ بارِكْ لى فيما اَعْطَيْتَ وَقِنى شَرَّ ما قَضَيْتَ فَاِنَّكَ
و سرپرستيم كن در آنانكه سرپرستى كردى و مبارك گردان برايم در آنچه عطا كردى و نگهمدار از شر آنچه مقدر كرده اى
تَقْضى وَلايُقْضى عَلَيْكَ سُبْحانَكَ رَبَّ الْبَيْتِ اَسْتَغْفِرُكَ وَ اَتُوبُ اِلَيْكَ وَ
تو حكمفرمايى و كسى بر تو حكم نكند منزهى اى پروردگار كعبه آمرزش از تو خواهم و بسويت توبه كنم و به تو ايمان آورم
اوُمِنُ بِكَ وَاَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ وَلاحَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاّ بِكَ يا رَحيمُ * و سزاوار است
و بر تو توكل كنم و هيچ جنبش و نيرويى نيست جز به تو اى خداى مهربان * * * * * * * * * * *
آنكه هفتاد مرتبه بگويد اَسْتَغْفِرُاللّهَ رَبّى وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ وسزاوار است كه دست چپ را بدعاء بلندكرده باشدواستعفاررابدست راست بشماردوروايت شده كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله استغفارمى كرد
در نماز وتر هفتاد مرتبه و هفت مرتبه مى گفت : هذا مَقامُ الْعائِذِ بِكَ مِنَ النّارِ * و نيز
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اين جايگاه پناه برنده به تو است از آتش دوزخ * * * * *
روايت شده كه حضرت امام زين العابدين عليه السلام در سحر در نماز وتر سيصد مرتبه مى گفت :
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اَلْعَفْوَ اَلْعَفْوَ و بگويد بعد از اين : رَبِّ اغْفِرْلى وَارْحَمْنى وَ تُبْ عَلىَّ اِنَّكَ اَنْتَ
گذشت خواهم گذشت خواهم * * * * * * * پروردگارا مرا بيامرز و به من رحم كن و توبه ام بپذير كه براستى
التَّوّابُ الْغَفُورُ الرَّحيمُ * و سزاوار است آنكه طول دهد قنوت را و چون فارغ شد از
تويى توبه پذير آمرزنده و مهربان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
قنوت به ركوع رود و چون سر از ركوع برداشت بخواند اين دعا را كه شيخ در تهذيب از حضرت
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
موسى بن جعفرعليه السلام نقل كرده : هذا مَقامُ مَنْ حَسَناتُهُ نِعْمَةٌ مِنْكَ وَ شُكْرُهُ ضَعيفٌ وَ
* * * * * * * * * * * * اين جايگاه كسى است كه نيكيهايى كه كرده نعمتى است از تو و سپاسش ناتوان و
ذَنْبُهُ عَظيمٌ وَ لَيْسَ لِذلِكَ اِلاّ رِفْقُكَ وَ رَحْمَتُكَ فَاِنَّكَ قُلْتَ فى كِتابِكَ الْمُنْزَلِ
گناهش بزرگ است و در برابر آن جز مدارايى تو و رحمتت چيزى نيست زيرا كه تو در كتابى كه از جانبت
عَلى نَبِيِّكَ الْمُرْسَلِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كانُوا قَليلاً مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ
بر پيامبر مرسلت صلى الله عليه و آله نازل شده فرمودى ((آنان كه اندكى از شب را مى خفتند
وَبِالاَسْحارِهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ طالَ هُجُوعى وَ قَلَّ قِيامى وَ هذَا السَّحَرُ وَ اَ نَا
و در سحرها ايشان آمرزش مى خواستند)) ولى خواب من به درازا كشيد و بيداريم اندك شد اكنون سحر است و من
اَسْتَغْفِرُكَ لِذُنُوبى اِسْتِغْفارَ مَنْ لايَجِدُ لِنَفْسِهِ ضَرّاً وَلا نَفْعَاً وَلا مَوْتاً وَلاحَيوةً
از تو آمرزش گناهم را خواهم آمرزش خواستن كسى كه نيابد براى خويش سود و زيان و نه مرگ و زندگى
وَلا نُشُوراً * پس به سجده رَوَد و نماز را تمام كند و بعد از سلام تسبيح زهراءسلام الله عليها بخواند
و نه رستاخيزى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
پس بگويد: اَلْحَمْدُ لِرَبِّ الصَّباحِ الْحَمْدُ لِفالِقِ الاِْصْباحِ * و بگويد: سُبْحانَ
* * * * * ستايش براى پروردگار بامداد ستايش براى شكافنده صبح * * * * * * منزهى
رَبِّىَ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزيزِ الْحَكيمِ سه مرتبه پس بگويد: يا حَىُّ يا قَيُّومُ يا بَرُّ
اى پروردگار فرمانرواى پاكيزه و نيرومند فرزانه * * * * * * اى زنده و اى پاينده و اى نيكوكار
يا رَحيمُ يا غَنِىُّ يا كَريمُ اُرْزُقْنى مِنَ التِّجارَةِ اَعْظَمَها فَضْلاً وَ اَوْ سَعَها رِزْقاً
اى مهربان اى بى نياز اى بزرگوار روزى كن مرا از تجارت آنچه درآمد فزونتر و روزيش وسيعتر
وَ خَيْرَها لى عاقِبَةً فَاِنَّهُ لا خَيْرَ فيما لا عاقِبَةَ لَهُ * و شايسته است كه بخواند بعد
و عاقبتش بهتر از همه باشد زيرا در آن چيزى كه پايان خوبى نداشته باشد خيرى نيست * * * * * * * * * *
از اين دعاى حزين را اُناجيكَ يا مَوْجُوداً فى كُلِّ مَكانٍ الخ پس به سجده رود و بگويد
* * * * * * * * * * * با تو راز گويم اى كه در هر جا هستى * * * * * * * * * * * * * * * * * *
پنج مرتبه سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَالرُّوحِ * پس بنشيند و بخواند
* * * * * * منزه است و پاك و پاكيزه است پروردگار فرشتگان و روح * * * * * *
آية الكرسى را دگر باره به سجده رود و ذكر سابق را پنج مرتبه بخواند

تعقيبات و نافله نماز عشاء

بسم الله


پس شروع كن بخواندن فريضه عشاء با آداب و شرايط و سزاوار است آنكه طول دهى قنوت و تعقيب آن را زيرا كه وقت وسعت دارد پس مى خوانى درتعقيب دعاء مشتركه بين صبح و شام را پس از آن مى خوانى دعاهاى مختصّه به شام را و آنها بسيار است از جمله دعائى است كه براى طلب روزى وارد شده و در مفاتيح نقل شده و مستحبّ است آنكه
بخوانى هفت مرتبه سوره قدر را پس مى گوئى : اَللّهُمَّ رَبَّ السَّمواتِ السَّبْعِ وَ ما
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا اى پروردگار هفت آسمان و آنچه
اَظَلَّتْ وَ رَبَّ الاَْرَضينَ السَّبِعْ وَ ما اَقَلَّتْ وَ رَبَّ الشَّياطينِ وَ ما اَضَلَّتْ وَ
بر آن سايه افكنده و پروردگار هفت زمين و آنچه كه بر پشت خود حمل نموده و پروردگار شياطين و هركه را گمراه كرده اند و
رَبَّ الرِّياحِ وَ ما ذَرَتْ اَللّهُمَّ رَبَّ كُلِّ شَىْءٍ وَ اِلهَ كُلِّ شَىْءٍ وَ مَليكَ كُلِّ شَىْءٍ
پروردگار بادها و هرچه را پراكنده كننده اى خدا پروردگار هرچيز و معبود هر چيز و مالك هرچيز
اَنْتَ اللّهُ الْمُقْتَدِرُ عَلى كُلِّ شَىْءٍ اَنْتَ اللَّهُ الاَْوَّلُ فَلا شَىْءَ قَبْلَكَ وَ اَنْتَ الاْ خِرُ
توئى خداى تواناى بر هر چيز توئى خداى نخست كه چيزى پيش از تو نبود و توئى خداى پايان
فَلا شَىْءَ بَعْدَكَ وَ اَنْتَ الظّاهِرُ فَلا شَىْءَ فَوْقَكَ وَ اَنْتَ الْباطِنُ فَلا شَىْءَ
كه چيزى پس ازتو نخواهد بود و توئى آشكار كه نيست چيزى فوق تو و توئى درون كه نيست چيزى
دُونَكَ رَبَّ جَبْرَئيلَ وَميكائيلَ وَاِسْرافيلَ وَالِهَ اِبْراهيمَ وَاِسْمعيلَ وَاِسْحقَ
بعد از تو اى پروردگار جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و خداى ابراهيم و اسماعيل و اسحاق
ويَعْقُوبَ وَالاَسْباطِ اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَوَلاّنى
و يعقوب و اسباط او از تو خواهم كه درود فرستى بر محمد وآل محمد و مرا
بِرَحْمَتِكَ وَلا تُسَلِّطَ عَلَىَّ اَحَدا مِنْ خَلْقِكَ مِمِّنْ لاطاقَةَ لى بِهِ اَللّهُمَّ اِنّى
به رحمت خويش سرپرستى كنى و مسلط مگردانى بر من هيچكس از خلقت را از آن كسانى كه من طاقت مقابله شان ندارم خدايا
اَتَحَبَّبُ اِلَيْكَ فَحَبِّبْنى وَ فِى النّاسِ فَعَزِّزْنى وَ مِنْ شَرِّ الشَّياطينِ الْجِنِّ
من به تو دوستى ورزم پس دوستم دار و در ميان مردم عزيزم گردان و از شر شياطين جن
وَالاِْنْسِ فَسَلِمّنى يا رَبَّ الْعالِمينَ وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ * پس دعا مى كنى
و انس محفوظم بدار اى پروردگار جهانيان و درود فرست بر محمد و آلش * * * * * * * * *
به آنچه دوست مى دارى پس سجده شكر بجا مى آورى پس نماز وُتيره را بجا مى آورى و آن دو ركعت نافله نشسته است بعد از نماز عشاء و مستحب است آنكه در اين نماز خوانده شود صد آيه از قرآن و خوب است آنكه در ركعت اوّل بعد از حمد خوانده شود سوره واقعه و در دويّم سوره توحيد و مى خوانى بعد از سلام هر دعايى كه خواستى

تعقيبات و نوافل نماز مغرب

بسم الله
پس مبادرت مى كنى به خواندن نماز مغرب و سزاوار نيست تاءخير افكندن نماز مغرب را از اوّل وقت آن و در احاديث كثيره تاءكيد بسيار شده به تاءخير نينداختن آن از اوّل وقتش و چون خواستى مشغول نماز شوى اذان و اقامه مى گوئى به همان آدابى كه در سابق گذشت و نيز در
مابين اذان و اقامه مى گوئى : اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاِقْبالِ لَيْلِكَ وَاِدْبارِ نَهارِكَ
* * * * * * * * * * * * * خدايا از تو خواهم به حق رو آوردن شبت و رو گرداندن روزت
وَحُضُورِ صَلَواتِكَ وَاَصْواتِ دُعآئِكَ وَتَسْبيحِ مَلَّئِكَتِكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلَى
و رسيدن وقت نمازهايت و آواز دعا كنندگان بدرگاهت و تسبيح فرشتگانت كه درود فرستى بر
مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَتُوبَ عَلَىَّ اِنَّكَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحيمُ * پس
محمد و آل محمد و اينكه توبه ام بپذيرى كه براستى توئى توبه پذير مهربان * * * * *
برمى خيزى و نماز مغرب را با آداب و شرايط بجا مى آورى و بعد از فراغ از نماز سه تكبير و تسبيح زهراء سلام الله عليها را مى گوئى پس مى خوانى :
اِنَّ اللَّهَ وَمَلاَّئِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِىِّ ي ا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا
همانا خدا و فرشتگانش درود فرستند بر پيغمبر اى كسانى كه ايمان آورده ايد درود فرستيد بر او و تحيت
تَسْليما اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ النَّبِىِّ وَعَلى ذُرّيَّتِهِ وَعَلى اَهْلِ بَيْتِهِ * و هفت
كامل خدايا درود فرست بر محمد پيامبر محترم و بر فرزندانش و بر خاندانش * * * *
مرتبه مى گوئى : بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ
* * * * * * * به نام خداى بخشاينده مهربان جنبش و نيروئى نيست جز بوسيله خداى والا
الْعَظيمِ پس سه مرتبه مى گوئى : اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى يَفْعَلُ ما يَشآءُ وَلا يَفْعَلُ ما
و بزرگ * * * * * * * * * * * * ستايش خاص خدائى است كه مى كند آنچه را خواهد و غير او نتواند بكند
يَشآءُ غَيْرُهُ * پس مى گوئى : سُبْحانَكَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اِغْفِرْ لى ذُ نُوبى جَميعا
آنچه را خواهد * * * * * منزّهى تو معبودى جز تو نيست بيامرز همه گناهانم را
فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ كُلَّها جَميعا اِلاّ اَنْتَ * و اگر دوست داشته باشى كه تعقيب
زيرا نيامرزد همه گناهان را به تمامى جز تو * * * * * * * * * * * * * * *
بيشتر از اين بخوانى افضل آنست كه بعد از نافله مغرب بخوانى پس برمى خيزى بجهت خواندن نافله و آن چهار ركعت است به دو سلام و مكروه است تكلّم مابين نماز مغرب و نافله آن ومى خوانى در ركعت اوّل سوره ((قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِروُنَ)) و در ركعت دوّم توحيد و در دو ركعت ديگر هر سوره كه خواسته باشى و سزاوار است كه در ركعت سيّم بخوانى اوّل سوره حديد تا ((عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ)) ودر ركعت چهارم آخر سوره حشر ((لَوْ اَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ)) تا آخر سوره و اگر به حمد تنها بخواهى اكتفا كنى جايز است مثل ساير نوافل و سزاوار است بلند خواندن قرائت در آن و هم چنين در ساير نافله هاى شب پس چون از نافله مغرب فارغ شدى مانعى نيست از آنكه بخوانى از تعقيبات مشتركه آنچه كه خواهى پس سجده شكر بجا مى آورى بنحوى كه در سابق گذشت و اقلّ چيزى كه در سجده شكرمجزى است آنست كه بگوئى شُكْراً شُكْراً شُكْراً و شيخ كلينى از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود هرگاه از نماز
مغرب فارغ شدى دست بكش بر جبين خود و بگو سه مرتبه : بِسْمِ اللَّهِ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * به نام خدائى كه معبودى نيست جز او
عالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ اَللّهُمَّ اَذْهِبْ عَنِّى الْهَمَّ وَالْحَزَنَ
عالم غيب و شهود بخشاينده و مهربان خدايا از من دور كن غم و اندوه را
و شايسته است آنكه بخوانى نماز غفيله را
و آن دو ركعت است در ركعت اوّل بعد از حمد مى‏خوانى وَذَاالنُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ، فَنادى‏ فِى الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ ‏ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَكَ اِنّى‏ كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ، فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ، وَ كَذلِكَ نُنْجِى الْمُؤْمِنينَ.
و ذا النون (يونس) را ياد كن آن دم كه خشمناك برفت و گمان داشت بر او سخت نگيريم پس از ظلمات  ندا داد كه معبودى جز تو نيست منزهى تو كه همانا من از ستمكاران بوده‏ام پس دعايش مستجاب كرديم و از تنگناى غم‏نجاتش داديم و اين چنين مؤمنين را نجات دهيم.

و در ركعت دوّم بعد از حمد مى‏خوانى وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لايَعْلَمُها اِلاَّ هُوَ، وَ يَعْلَمُ ما فِى الْبَّرِ وَ الْبَحْرِ، وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ اِلاَّ يَعْلَمُها، وَ لا حَبَّةٍ فى‏ ظُلُماتِ الْاَرْضِ، وَ لا رَطْبٍ وَ لايابِسٍ اِلاَّ فِى كِتابٍ مُبينٍ
كليدهاى (گنجينه‏هاى) غيب نزد او است و جز او (كسى) غيب نداند و هر چه در خشكى و درياست مى‏داند هيچ برگى نيفتد جز آنكه آن را بداند‏ و نه دانه‏اى در ظلمات زمين و نه تر و نه خشكى مگر آنكه در نامه روشن ثبت است.
 پس دستها را به‏قنوت برمى‏دارى ومى‏گوئى

اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَسْئَلُكَ بِمَفاتِحِ الْغَيْبِ الَّتى‏ لايَعْلَمُها
 خدايا از تو مى‏خواهم به حق كليدهاى (گنجينه‏هاى) غيبى كه‏

 اِلاَّ اَنْتَ، اَنْ تُصَلِّىَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اَنْ تَفْعَلَ بى‏ كَذا وَ كَذا.
جز تو كسى نداند درود فرستى بر محمد و آلش و نسبت به من چنين و چنان كنى

 بجاى اين كلمه‏ حاجت ذكر مى‏كنى. پس مى‏گوئى

 اَللّهُمَّ اَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتى‏، وَ الْقادِرُ عَلى‏ طَلِبَتى‏، تَعْلَمُ‏
خدايا تويى ولى نعمت من و تواناى بر (انجام) خواسته من،

 حاجَتى‏، فَاَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَيْهِ، وَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَيْتَها لى‏
 خواسته‏ام دانى از تو مى‏خواهم به حق محمد و آلش درود بر او و آنها باد كه حاجتم برآورى.

 حاجت خود را مى‏طلبى كه روايت شده كه هر كه اين نماز را بجا آورد و حاجت خود را بخواهد حق تعالى به او عطا فرمايد آنچه را كه خواهد.

تعقيبات و نافله نماز عصر

بسم الله


و چون از تعقيب نماز ظهر فارغ شدى مهيّا مى شوى بجهت نماز عصر پس بجا مى آورى نافله آن را و آن نيز هشت ركعتست و بعد از فراغ از نوافل نماز عصر بجا مى آورى به همان آداب كه مذكور شد و سزاوار است آنكه بخوانى در ركعت اوّل بعد از حمد سوره ((اِذا جآءَ يا سوره اَلْهيكُمُ التَكاثُرُ)) يا امثال آن را و در ركعت دوم مى خوانى سوره توحيد را و بعد از فراغ از نماز مى خوانى از تعقيبات مشتركه آنچه را كه بخواهى پس به عمل مى آورى آنچه را كه مختص به نماز عصر است كه از جمله هفتاد مرتبه استغفار و ده مرتبه سوره اِنّا اَنْزَلْناهُ است پس سجده شكر بجا مى آورى و چون خواستى از مسجد بيرون آئى اين دعا را مى خوانى :
اَللّهُمَّ دَعَوْتَنى فَاَجَبْتُ دَعْوَتَكَ وَصَلَّيْتُ مَكْتُوبَتَكَ وَانْتَشَرْتُ فى اَرْضِكَ
خدايا مرا دعوت كردى و من پذيرفتم دعوتت را و نماز واجبت را خواندم و در روى زمينت به راه افتادم
كَما اَمَرْتَنى فَاَسْئَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَمَلَ بِطاعَتِكَ وَاجْتِنابِ مَعْصِيَتِكَ
و آنگاه چنانچه به من دستور دادى پس از فضل تو درخواست مى كنم عمل به طاعتت را و اجتناب از معصيتت را
وَالْكَفافَ مِنَ الرِّزْقِ بِرَحْمَتِكَ
و كفايت از روزى را به رحمتت

تعقيبات و نوافل نماز ظهر

بسم الله


در مختصرى از اعمالى كه متعلّق به مابين طلوع آفتاب و غروب آنست . چون آفتاب خواهد طلوع كند مى خوانى در آن وقت دعاهائى را كه در فصل پنجم خواهد آمد انشاءاللّه تعالى و سزاوار است كه در ابتداى روز تصدّقى دهى اگر چه چيز كمى باشد و آنكه پيش از ظهر مهيّا شوى براى نماز ظهر و مقدّم دارى خواب قيلوله را و خواب قيلوله معين است براى عبادت در شب و روزه روز و جِدّ و جهد مى كنى كه براى ظهر بيدار شوى پس وضو مى گيرى و مى روى به جانب مسجد و نماز تحيّت مسجد را بجا مى آورى و منتظر دخول وقت مى شوى اگر وقت داخل نشده و مستحب است آنكه نماز در اوّل وقت خوانده شود و چون زوال محقّق شد اوّل كارى كه مى كنى آنست كه مى گوئى :
سُبْحانَ اللَّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَدا وَلَمْ
منزه است خدا و معبودى جز خدا نيست و ستايش خاص خدائى است كه نگرفته همسرى و نه فرزندى و نيست
يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فِى الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَكَبِّرْهُ تَكْبيرا
برايش شريكى در فرمانروائى و نيست برايش سرپرستى از خوارى و به بزرگى او را تكبير گوى
و روايت شده كه حضرت امام محمّد باقر عليه السلام به محمّد بن مسلم فرمود كه محافظت كن بر اين چنانكه محافظت مى كنى بر چشمهاى خود و اگر با وضو نيستى مبادرت كن به وضو گرفتن و آدابى كه در سابق ذكر شد به عمل مى آورى پس شروع مى كنى به خواندن نوافل ظهريّه و آنها هشت ركعت است پس نيّت مى كنى از براى دو ركعت اوّل و هفت تكبيرى كه در سابق ذكر شد با دعاهايش ‍ بجا مى آورى و كلمه استعاذه را مى گوئى و مى خوانى سوره حمد و توحيد در ركعت اوّل و سوره حمد ((و قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِرُونَ)) در ركعت دويّم و بعد از فراغ از اين دو ركعت سه تكبيرى كه در تعقيبات ذكر شد با تسبيح حضرت فاطمه سلام الله عليها مى گوئى پس
مى خوانى : اَللّهُمَّ اِنّى ضَعيفٌ فَقَوِّ فى رِضاكَ ضَعْفى وَخُذْ اِلَى الْخَيْرِ بِناصِيَتى
* * * * * خدايا من ناتوانم پس تقويت كن در خوشنودى خود ناتوانى مرا و مهارم را بسوى كار خير بكش
وَاجْعَلِ الاْيمانَ مُنْتَهى رَضاىَ وَبارِكْ لى فيما قَسَمْتَ لى وَبَلِّغْنى بِرَحْمَتِكَ
و ايمان را حد آخر خوشنودى من در زندگى قرار ده و بركت ده برايم در آنچه روزيم كرده اى و به رحمتت
كُلَّ الَّذى اَرْجُو مِنْكَ وَاجْعَلْ لى وُدّا وَسُرُورا لِلْمُؤْمِنينَ وَعَهْدا عِنْدَكَ
مرا به تمامى آنچه از تو اميد دارم برسان و قرار ده برايم محبت و شادمانى براى مؤ منان و پيمانى در پيش تو
پس برمى خيزى و دو ركعت ديگر به جا مى آورى به همين طريق مگر آنكه شش تكبير افتتاح را نمى گوئى و نيز برمى خيزى و دو ركعت ديگر به همين كيفيّت بجا مى آورى و تسبيح و دعاى مذكور را در عقب اين چهار ركعت نيز مى خوانى و دو ركعت ديگر از اين نوافل را مابين اذان و اقامه مى كنى و بعد از اقامه نماز مى گوئى :
اَللّهُمَّ رَبَّ هذِهِ الدَّعْوَةِ التّامَّةِ وَالصَّلوةِ الْقآئِمَةِ بَلِّغْ مُحَمَّدا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ
خدايا اى پروردگار اين دعوت تام و تمام و نماز برپا شده ، برسان محمد صلى اللّه عليه
وَآلِهِ الدَّرَجَةَ وَالْوَسيلَةَ وَالْفَضْلَ وَالْفَضيلَةَ بِاللَّهِ اَسْتَفْتِحُ وَبِاللَّهِ اَسْتَنْجِحُ
و آله را به درجه و وسيله و برترى و فضيلت بوسيله خداوند افتتاح نماز كنم و بوسيله خدا كاميابى جويم
وَبِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ اَتَوَجَّهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
و به محمد صلى اللّه عليه و آله رو كنم خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد
وَاجْعَلْنى بِهِمْ عِنْدَكَ وَجيها فِى الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبينَ# پس مشغول
و قرارم ده به بركت ايشان در نزد خود از آبرومندان در دنيا و آخرت و از مقربان درگاهت * * * * * *
شو به خواندن نماز ظهر و مراعات مى كنى آنچه را كه در نماز صبح مذكور شد و در اينجا در ماسواى بسم اللّه آهسته بخوان و بهتر آنكه بخوانى در ركعت اوّل بعد از حمد سوره اِنّا اَنْزَلْناهُ را و در ركعت دويّم سوره توحيد را و چون دو ركعت از آن را خواندى و از تشهد فارغ شدى
مى گوئى بعد از صَلَواتِ تشهّد: وَتَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ * پس برخيز و بخوان
* * * * * * * * * * * و بپذير شفاعت او را و بالا بر درجه اش را * * * * * * * * * * * *
تسبيحات اربع را سه مرتبه و اگر اضافه كنى استغفارى قربةً الى اللّه نيز خوبست پس ركوع و سجود را بجا آور به همان آدابى كه در سابق به شرح رفت پس برخيز از ركعت سيّم و ركعت چهارم را نيز به همين كيفيّت بجا آور پس تشهّد و سلام بخوان پس از نماز شروع مى كنى به خواندن تعقيب و آن سه تكبيرى كه در اوّل تعقيبات بود مى گوئى پس مى خوانى لا اِلهَ اِلا اللَّهُ اِلها واحِدا تا آخر دعا كه سابق مذكور شد پس تسبيح زهرا سلام الله عليها را مى گوئى و مى خوانى آنچه خواهى از تعقيبات مشتركه كه بعد از نماز صبح مى خواندى پس مى خوانى تعقيبات مختصّه نماز ظهر را و آنها بسيار است و ما بعضى از آنها را در هديّه و مفاتيح ذكر نموديم و اين مختصر گنجايش ذكر ندارد پس سجده شكر بجا مى آورى.

نافله نماز صبح

بسم الله


پس برخيزد بجهت نافله صبح و آن دو ركعت است در ركعت اوّل بعد از حمد سوره ((قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِرُونَ)) و در ركعت دوّم بعد از حمد سوره توحيد بخواند و چون سلام داد بخوابد بر پهلوى راست رو به قبله به هيئت ميّت در لحد و بگذارد گونه راست خود را بر روى دست راست و بگويد:
اِسْتَمْسَكْتُ بِعُرْوَةِ اللّهِ الْوُثْقىَ الَّتى لاَانْفِصامَ لَها وَاعْتَصَمْتُ بِحَبْلِ اللّهِ
چنگ زدم به دستاويز محكم خدا كه گسستن برايش نيست و چسبيدم به ريسمان محكم خدا
الْمَتينِ وَ اَعُوذُ بِاللّهِ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ وَ اَعُوذُ بِاللّهِ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ
و پناه برم به خدا از شر فاسقان عرب و عجم و پناه برم به خدا از شر فاسقان
الْجِنِّ وَالاِْنْسِ * پس سه مرتبه بگويد: سُبْحانَ رَبِّ الصَّباحِ فالِقِ الاِْصْباحِ
جن و انس * * * * * * * * * * * * منزه است پروردگار بامداد و شكافنده صبح
و بخواند پنج آيه آل عمران اِنَّ فى خَلْقِ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ
پس برخيزد و بنشيند و تسبيح زهراء سلام الله عليها بگويد و در كتاب من لايحضره الفقيه است كه روايت شده هر كه صلوات بفرستد بر محمد و آل محمّد صد مرتبه مابين دو ركعت نافله صبح و نماز صبح نگاه دارد حق تعالى روى او را از حرارت آتش و كسى كه بگويد صد مرتبه ((سُبْحانَ رَبّىِ الْعَظيمِ وَ بِحَمْدِهِ اَسْتَغْفِرُاللّهَ رَبّى وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ)) بنا كند خداوند تعالى از براى او خانه اى در بهشت و كسى كه بخواند بيست و يك مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ بنا كند حق تعالى براى او خانه اى در بهشت و اگر بخواند آن را چهل مرتبه بيامرزد حق تعالى او را و سزاوار است آنكه خوانده شود بعد از فراغ از نماز شب دعاى سى و دوّم صحيفه كامله اَللّهُمَّ ياذَا الْمُلْكِ الْمُتَاءَبِّدِ بِالْخُلُودِ پس سجده شكر كند و سزاوار است كه دعا كند در آن از براى برادران مؤ من خود و بخواند دعاى اَللّهُمَّ رَبَّ الْفَجْرِ را كه در ادعيه سجده شكر گذشت رجاء واثق از برادران دينى كه از براى اين گنه كار رُوسياه نيز دعا كنند كه بسيار محتاجم به دعاء وَاللّه الموّفق