بسم الله الرحمن الرحیم

روايت شده: قيصر روم نامه اي براي حضرت نوشت كه مضمون آن شكايت از صداع يعني سردرد بود و اطباء از عهده معالجه آن بر نيامده بودند.
حضرت امير ع براي پادشاه روم يك كلاه فرستاد و دستور دادند هرگاه دچار سردرد شدي اين كلاه را بر سر خود بگذار تا نجات يابي.
هنگامي كه قيصر روم امر آن حضرت را اجراء نمود خداي توانا او را شفا داد، چون اين موضوع به نظر قيصر روم شگفت آور بود، دستور داد تا كلاه را شكافتند، پس از اجراء اين امر، با كاغذي مواجه شدند كه در آن نوشته شده بود: ((بسم الله الرحمن الرحيم))هنگامي كه وي دريافت كه شفايش بخاطر اين نام مبارك بوده اسلام آورد ولي اسلام خود را پنهان مي داشت.
منهج الصادقين- ج1- ص33

اي كه هـــم دردي و هم درمان من**وي كه هــم جاني و هم جانان من
دردم از حــــد رفت، درماني فرست**اي دواي درد بـــــي درمــــان مـــن
تـــــا بكي ســــــوزد دلم در آتشت**رحـــــمي آخــر بر دل من، جان من
آتش عشـــقت ســــراپايم گرفــــت**سوخت خشك و تر ز خان و مان من
راز خــــود هــــر چــند پنهان داشتم**فـــــاش كرد ايـــــن ديــده گريان من