بسم الله الرحمن الرحیم

رسول اكرم ص فرمودند:
چون روز قيامت شود به بنده خدا امر مي شود كه وارد آتش دوزخ شود، چون نزديك دوزخ مي شود مي گويد: ((بسم الله الرحمن الرحيم)) و پا در دوزخ مي نهد آنش دوزخ هفتاد هزار سال راه از او دور مي شود.
در روايت ديگري آمده چون بنده خدا را پاي ميزان حساب حاضر مي كنند و نامه اعمال او را در حالي كه مملو از افعال و كردار زشت است به دست او مي دهند در حين گرفتن نامه اعمال بنابر عادتي كه درد نيا به گفت ((بسم الله الرحمن الرحيم)) داشته بر زبان جاري مي كند و نامه اعمال را به دست مي گيرد چون نامه اعمال را مي گشايد آن را سفيد مي بيند در حالي كه هيچ نوشته و عمل بدي در او نمي بيند.
بنده عاصي به فرشتگاني كه حاضرند مي گويد: در اين نامه عمل چيزي نوشته نيست كه بخوانم.
فرشتگان گويند: در همين نامه تمام اعمال بد تو نوشته بود اما به بركت و ميمنت ((بسم الله الرحمن الرحيم)) محو شد.
منهج الصادقين، ج1، ص33

آمرزش من از تو خدايا، غـــريب نيســـــــت

از بنده جرم و عفو ز مـــولا غريب نيســــت

وهابي و جوادي و معـــطي و ذوالمـــنــــن

بنوازي ار به لطف گـــدا را غريب نيســـــت

افتـــــاده ام بـــه خـــــاك درت از ره نيـــــاز

راهـم دهي به عالـــم بالا غريب نيســــت

سودي نمي رســـد به تو از طاعت كسـي

گر بگذري ز جـــرم برايــا غريــب نيســـــت

از بنده دور نيســت كه جرم و خطـــا كـنــد

بخشيدن از خـــداي تعالي غريب نيســــت

اقرار مي كنـــم به گناهـــــــان خويشتــــن

رحمي كن اي كريم و ببخشا غريب نيست

گر طاعـــتـــم سزا نبود رايگان بــبـــخـــش

كالا و ريش صاحـــب كالا غريـــب نيســـت

گــــــر معصــــــيت سزا نبود معصيت مبين

بيچارگي ببين ز تــــــو ايــنها غريب نيست

از من غريب نيست كه سوزم در آتشـــــت

ور تو دهي بنزد خودت جا، غريب نيســــت