بسم الله الرحمن الرحیم

حضرت عيسي ع به قبري عبور كرد، ديد ملائكه عذاب مرده اي را عذاب مي كنند، حضرت عيسي ع كار خود را انجام داد و به آن قبر برگشت ديد ملائكه رحمت با طبقهايي از نور بر سر آن قبر ايستاده اند.
حضرت عيسي ع پس از اينكه تعجب كرد نماز خواند و اين موضوع شگفت آور را از خداوند پرسيد، خطاب شد، يا عيسي! اين مرد معصيت كار بود وقتي از دنيا رفت همسر او حامله بود وضع حمل نمود و پسري آورد آن زن پسر خود را پرورش داد تا بزرگ شد.
مادر فرزندش را نزد معلم برد، هنگامي كه معلم بسم اله الرحمن الرحيم را به آن پسر تعليم داد من از اين بنده ام حيا كردم كه وي را در دل زمين بوسيله آتش معذب نمايم و حال آنكه پسرش در روي زمين نام مرا مي برد.
تفسير آسان، ص14 – خزينه الجواهر، ص 384

من به بوي خوش تو دل شادم**ور نه از خود گرهي بر بادم
شوم از خويش بهر لحظه خراب**كند آن لطف خفي آبادم
بي نسيمت بردم باد فنا**لطف كن تا ندهي بر بادم
اي خوش آن دم كه مرا ياد كني**اي كه يك دم نروي از يادم
لطف پنهان ز دلم باز مگير**كه در اين لطف نهاني زادم
لطف تو گر نبود با غم تو**قهر اين غم بكند بنيادم
نرسي گر تو به فرياد دلم**از فلك هم گذرد فريادم
فيض كاشاني