بسم الله الرحمن الرحيم

سلام!

خب! مي پردازيم به اين مسئله مطروحه دوستمون كه: خداوند شرايط حضور در قبال خود را به حداقل رسانيده و عدم رعايت آنها با سبك شمردن نماز منافات دارد.

در يادداشت قبلي مواردي كه به عنوان استخفاف نماز شمرده شد:

يكي غلط خوندن نماز بود.

نمونه: كسي كه به دنبال تصحيح و درست ادا كردن كلمات نماز نيست غلط ادا كردن كلمات در بسياري از مواقع باعث اهانت مي شود كه حتي از استخفاف هم فراتر مي رود.

در قسمت سوره نماز كه سوره توحيد خوانده مي شود يكي از ايات:

الله الصمد

خدا بي نياز است

در صمد اگر صاد ادا شود به معناي بي نياز است اما اگر صاد، سين ادا شود به معناي كود است.

خب؟؟؟

قضاوت با خودتون.

مورد ديگه اي كه از موارد استخفاف شمرديم در مكان آلوده نماز خواندن بود:

اسلامي كه تاكيد به نظافت مي كند. اسلامي كه النظافه من الايمان مي گويد. اسلامي كه بر نظافت سفارش اكيد دارد تا جاييكه انرا جزيي از ايمان قرار مي دهد…

حال اگر مسئله اي كه اينقدر در مورد ان تاكيد شده را در نمازي كه در قران و نهج و البلاغه و سيره رسول الله و جانشينانش مورد سفارش و تاكيد است به كار نبريم به نظر شما…؟؟؟

بازم قضاوت با خودتون

فرض كنيد من و شما روبروي هم قرار گرفتيم تا در مورد مسئله اي با هم صحبت كنيم.

زماني كه شما صحبت مي كنيد من به كار ديگه اي بپردازم يا اينكه نهايت كار كه شما نظر من را در مورد صحبتهاتون مطالبه مي كنيد اظهار كنم كه حواسم نبوده و متوجه صحبتتون نشدم كه چي مي فرمودين… خب! به نظر شما من به شما بي احترامي نكردم؟

حالا نماز بي توجه خوندن…؟؟؟؟؟

از جهتي هم در اعمال عبادي قضيه تكليف ما لايطاق مطرح مي شود.

در عبادات اصل مهمي را كه خداوند در مورد بندگان خود مد نظر قرار داده تكليف ما لايطاق است.

تكليف ما لا يطاق يعني تكليفي كه انجام ان در حد توان انسان نباشد و انسان براي انجام دادن ان به سختي و مشقت بسيار بيفتد و به اصطلاح فقهي دچار عسر و حرج شود.

خداوند اين مورد را در عبادات لحاظ كرده و تا جايي كه امكان داشته از واجب كردن شرايطي كه انسان در بعضي از موقعيتها و شرايط از انجام دادن ان عاجز است خودداري كرده.

مثل نماز شب و مسواك نمودن كه با توجه به اثار و نتايج بسيار زياد و مثبتي كه دارد اما چون معمولا در همه شرايط قابل اجرا نيست و ممكن است كه انجام ان از انسان فوت شود خداوند وجوب را از روي ان برداشته است.

بنابراين اگر با لباس تميز نماز خواندن، در مكان تميز نماز خواندن، يا توجه نماز خواندن، با بوي خوش نماز خواندن و … واجب نيست به علت اينست كه گاهي انسان در موقعيتي قرار مي گيرد كه از انجام ان به عسر و حرج مي افتد وجوب ان برداشته شده است اما در حكم مستحب موكدي كه به اين امور داده شده است اهميت انجام دادن انها را مي رساند.

حالا خدايي كه تا اين حد شرايط من بنده را درك كرده انصافه كه…؟؟؟

فرض كنيد كه معاون اداره اي هستيد و ما فوقتون با شما تماس مي گيره كه فردي بدين نام و نشان مياد پيش شما، كارش رو راه بندازيد.

خب! سر ساعت مقرر شخصي كه معرفش جناب رييس بوده، مياد. مسلما شما او را بيش از ديگران تكريم مي كنيد و سعي و تلاش بيشتري در جهت رفع و حل مشكل وي مي نماييد و اگر كسي از شما جوياي علت شد مي گيد: سفارش شده جناب رييس هست.

حالا!

نمازي كه پيامبر ص اون رو نور چشم معرفي كردن.

نمازي كه در قران به كرات در كنار قران قرار گرفته. به عنوان مثال:

يتلون كتاب الله و اقاموا الصلوه فاطر-29

يمسكون بالكتاب و اقاموا الصلوه اعراف-170

نمازي كه خدا همون صفتي رو بهش داده كه به قران داده:

انا نحن نزلنا الذكر حجر-9

(ذكر هم در مورد نمار به كار رفته است و هم در مورد قران.)

نمازي كه خطبه 199 نهج البلاغه به اين موضوع پرداخته.

نمازي كه حضرت علي در نامه 47 نهج البلاغه بر ان تاكيد مي كنند و مي فرمايند:

خدا را! خدا را! در مورد نماز

نمازي كه واجبات دين به نوعي در ان حضور دارند.

نمازي كه نمازگزار ان همچون روزه دار حق خوردن و آشاميدن و رفع شهوت ندارد.

نمازي كه نماز گزار ان همچون كسي كه به حج مي رود كعبه قبله و كارهاي اوست.

نمازي كه نماز گزار ان همچون كسي است كه به جهاد مي رود لكن به جهاد اكبر كه جهاد با نفس است.

نمازي كه خود بالاترين امر به معروف و نهي از منكر است.

هجرت از مهمترين ارزشهاي دين ماست و حضرت ابراهيم بخاطر نماز هجرت كرد و همسر و فرزند خود را در كنار كعبه گذارد و فرمود:

ربنا اني اسكنت من ذريتي بواد غير ذي زرع ربنا ليقيموا الصلوه… ابرهيم-37

پروردگارا من فرزندانم را در بياباني خشك ساكن كردم تا نماز اقامه شود.

جالب انكه حضرت ابراهيم نمي گويد براي حج هجرت كردم بلكه مي گويد:

هدفم از هجرت اقامه نماز بود.

به هر حال خداوند:

تمام ارزشها را در نماز و با نماز و براي نماز قرار داده است.

اگر زينت و نظافت يك ارزش است اسلام سفارش مي كند كه:

خذوا زينتكم عند كل مسجد اعراف-31

بهنگام شركت در مساجد خود را زينت كنيد و زينتهاي خود را برگيريد. با لباس پاكيزه و معطر وارد مسجد شويد.

حالا با اين همه سفارش از مافوق هاي خودمون، حتي اگر اصلا نيتمون هم رسيدن به معرفت نباشه و فقط اداي فريضه باشه به نظر شما….؟؟؟

اين ايه رو اخر همه اوردم تا بگم اگر در مورد نماز هم سفارش به پاكيزگي و خيلي موارد ديگه نشده بود، خودمون بايد از اين همه سفارش و تاكيد مي فهميديم كه نهايت سعيمون بايد در اكرام و بزرگداشت نماز بشه.

بازم قضاوت باشه به عهده خودتون…

بحث مثل هميشه طولاني شد و مي دونم كه خسته شديد اما بعدا حتما اين دو تا لينگ زير رو بخونيد كامل كامل مطلب براتون جا ميفته.

و به بركت صلوات بر محمد و ال محمد

التماس دعا

يا علي