نوشته های با برچسب ‘داستان های بسم الله الرحمن الرحیم’

بسم الله الرحمن الرحیم

بشر حافي از وزراي هارون بوده كه مشغول به كارهاي زشت بوده كه به دست حضرت موسي بن جعفر ع توبه كرد و پاي برهنه خدمت حضرت دويد از ان روز به بشر حافي معروف شد..
اما مرحوم محدث قمي ره نقل كرده اند كه سبب توبه بشر حافي ان بوده است كه در بين راه قطعه كاغذي يافت كه در او نوشته بود بسم الله الرحمن الرحيم كه پاهاي مردم در راه بر آن گذارده شده بود اين قطعه را برداشت و تميز نمود و چند درهم عطر خريد پس ورقه را خوشبو نمود و در شكاف ديوار قرار داد پس در خواب ديد گوينده اي مي گويد: اي بشر مرا خوشبو و پاك نمودي من تو را طيب و پاكيزه در دنيا و اخرت قرار مي دهم پس صبح كه شد توبه كرد.
الكني و الالقاب از محدث قمي – روضات الجنات از محدث قمي – خزينه الجواهر ص 640

چشم دل باز كن كه جان بيني ** آنچه ناديدني ست ان بيني
انچه نشنيده گوشت ان شنوي ** و انچه ناديده چشمت ان بيني
تا بجايي رساندت كه يكي ** از جهان و جهانيان بيني
با يكي عشق ورز، از دل و جان ** تا به عين اليقين عيان بيني
كه يكي هست او نيست جز او ** وحده لا اله الا هو

بسم الله الرحمن الرحیم

در كتاب لئالي الاخبار نقل شده است كه روزي حضرت اميرالمومنين علي ع بالاي منبر فرمودند:
هر كس هنگام غذا خوردن بسم الله الرحمن الرحيم را ترك نكند من ضامن مي شوم كه آن غذا به او ضرري نرساند.
ابن كوا كه فردي منافق و دو رو بود، خواست سخن امام را لوث و بي رنگ جلوه دهد به اين خاطر گفت:
من ديشب چون خواستم غذا بخورم، بسم الله گفتم ولي آن غذا حال مرا دگرگون ساخت.
حضرت علي ع در پاسخ او فرمودند: شايد شب گذشته از يك نوع غذا بيشتر خورده اي و اگر بخواهي كه غذاها به تو ضرر نرسانند، بايد براي خوردن هر كدام بسم الله الرحمن الرحيم بگويي.

به نام ايزد پيدا و پنهان ** روان بخش تن افروزنده جان
خداوندي كه عالم آفريده ** جهان در جان ادم افريده
خداونديش بر هر چيز پيدا ** بر او عقل جهان بين است شيدا

بسم الله الرحمن الرحیم

نمرود با دخترش (رعضه) نشسته بودند و منظره آتش انداختن حضرت ابراهيم را نگاه مي كردند.
دختر نمرود بالاي بلندي ايستاد ديد ابراهيم ع در ميان آتش است اما محوطه آتش، گلستاني تشكيل داده شده.
دختر نمرود گفت: اي ابراهيم اين چه حالي است كه آتش تو را نمي سوزاند؟
حضرت ابراهيم فرمود: زباني كه به ذكر خداوند گويا باشد و قلبي كه معرفت خدا در او باشد آتش در او اثر ندارد.
دختر نمرود گفت: من هم مايل هستم با تو همراه باشم. ابراهيم ع فرمود: بگو لا اله الا الله ابراهيم خليل الله و داخل آتش بشو.
دختر نمرود گفت و پا در آتش نهاد و خود را نزد ابراهيم ع رساند و در حضورش ايمان آورد و به سلامت به جانب پدرش برگشت.
نمرود با ديدن اين منظره تعجب كرد و در عين حال به خاطر ترس از مملكتش دختر را از راه موعظه و نصيحت نزد خود خواند ولي حرف نمرود در دختر اثر نكردو دستور داد او را در ميان آفتاب سوزان به چهار ميخ بكشند.
حضرت حق و خداوند مهربان به جبرييل فرمود: بگير بنده مرا.
جبرييل رعضه را از آن مهلكه رهانيد و نزد ابراهيم ع آورد.
رعضه در تمام مشقتها با حضرت ابراهيم همراه بود تا آنكه حضرت او را به همسري يكي از فرزندانش درآورد.
خداي تعالي فرزنداني به آنها عنايت فرمود كه همه بر مسند نبوت و پيامبري قرار گرفتند.
خزينه الجواهر-ص663

ما را ره توفيق نمودند و بريديم**بر ما در تحقيق گشادند و رسيديم
يك چند به هر صومعه برديم ارادت**يك چند به هر مدرسه گفتيم و شنيديم
اقليم معارف همه را سير نموديم**در باغ حقايق به همه سبزه چريديم
بس عطر روانبخش ز گلها كه گرفتيم**بس ميوه جان پرور دلخواه كه چيديم
كرديم نظر در شجر زينت دنيا**ني سايه نه برداشت ازو مهر بريديم
ناگاه شد از قرب نمودار درختي**مقصود دل آن بود كه كنهش چو رسيديم
دادند به ما عيش مصفاي موبد**در سايه آن رحل اقامت چو كشيديم
ديديم رخ ساقي مي خانه توحيد**يك جرعه از آن باده بيرنگ چشيديم
فيض كاشاني

كلمات بسم الله چهار تا است.
بعضي از اهل معرفت گفته اند:
بسم الله الرحمن الرحيم 19 حرف است و زبانه هاي دوزخ نيز 19 تا مي باشند، چون بنده مومن خدا تلفظ بسم الله نمايد خداي تعالي به هر حرفي يكي از زبانه هاي دوزخ را از او دفع مي كند.
اهل معرفت گفته اند: گناه چهار نوع است.
گناه در روز و گناه در شب و هر يك از گناهان روز و شب يا آشكار است و يا پنهان.
و كلمات بسم الله هم چهارتا است، پس هر كس از روي اعتقاد به بسم الله تلفظ كند خداي تعالي هر چهار گناه او را بيامرزد.
خواص الايات ص3

الهي عطا كن بر اين بنده چشمي**كه بيناييش از ضياي تو باشد
الهي چنانم كن كه از فضل و رحمت**كه دايم سرم را هواي تو باشد
الهي چنانم كن از عيب خالي**كه هستم محو و فناي تو باشد
الهي مرا حفظ كن از مهالك**كه هر كار كردم رضاي تو باشد
الهي ندانم چه بخشي كسي را**كه هم عاشق و هم گداي تو باشد
الهي بر اين بنده خود دلي ده**كه مستغني از ما سواي تو باشد